Αλάνης, μάνας γιος

[bill1961]

Στιχουργικά το γνωστό τραγούδι του Τούντα, παρουσιάζει μια νοηματική δυσκολία στον πρώτο στίχο:

Εγώ 'μαι αλάνης μάνας γιος,
μάγκας σωστός στην τρίχα...

Προσωπικά νόμιζα ότι πρόκειται περί λάθους "ποιητική αδεία", δηλ. ότι ο χαρακτηρισμός "αλάνης" αναφερόταν στη μάνα του μάγκα, δηλ. "Εγώ είμαι γιος αλανιάρας μάνας κλπ".
Διαβάζοντας όμως τελευταία το μυθιστόρημα του Πέτρου Πικρού: "Τουμπεκί" (που πρωτοεκδόθηκε το 1927), στο σημείο που περιγράφει τις φυλακές που προφυλακίστηκε ο ήρωας του, βρήκα τα εξής:
"..Έξω, ο διάδρομος, φαρδύς, μακρύς με το μεγάλο καγκελωτό παράθυρο, στο βάθος: η οδός Σταδίου, όπου κάνουνε το βράδυ, τον περίπατό τους οι αριστοκράτες. Οι μάννας γιοί: Παιδιά από οικογένεια, καθώς πρέπει άνθρωποι. από τον ανθό της της έξω κοινωνίας, που κι αυτού μέσα ακόμη έχουνε τον υπηρέτη τους, και δεν τους λείπει ούτε του πουλιού το γάλα..."

Δηλ. η έκφραση "αλάνης μάνας γιος" αποκτάει το νόημα "αλάνης με φλέβα αριστοκράτη" για να δανειστώ μια έκφραση του Μάρκου, ο οποίος άλλωστε σε κάποιο άλλο τραγούδι του λέει:
"Κι εμένα μάνα μ' έκανε,
σαν όλους τον καημένο,
πως βρέθηκα μήπως θαρρείς
στους δρόμους πεταμένος"