Φεγγάρι μου που είσαι ψηλά

Φεγγάρι μου που ‘σαι ψηλά και φέγγεις στο σκοτάδι,

[μια χάρη μόνο σου ζητώ, μη βγεις απόψε βράδυ.]]]

Θα πάγω στην αγάπη, στα δυο γλυκά ματάκια

[και θέλω να ‘ναι σκοτεινά, οι δρόμοι, τα σοκάκια.]]]

Δυο μέρες έχω να τη δω, στη βρύση να περάσει

[και απ’ τον κρυφό μου τον καημό, τον νου μου έχω χάσει.]]]

Φοβάμαι μην τη μάλωσαν, στο σπίτι της για μένα

[κι αρρώστησε και βρίσκεται με μάτια δακρυσμένα.]]]