Το μυστικό

Το μυστικό που μ’ έκανε, σαν το κερί να λιώσω,

[ήρθ’ ο καιρός, μανούλα μου, να σου το φανερώσω.]]

Μια μαυρομάτα βρέθηκε ένα πρωΐ μπροστά μου

[και μ’ ένα της χαμόγελο μου πήρε τη καρδιά μου.]]

Με μια ελπίδα, μάνα μου, περνούσα τη ζωή μου,

[μια μέρα να την έκανα παντοτινή δική μου.]]

Μα ‘κείνη ψεύτρα ήτανε και γέλαγε με μένα

[κι ένα πρωΐ με άλλονε έφυγε για τα ξένα.]]

Και τώρα, μάνα μου γλυκιά, απ’ τον δικό της πόνο,

[μέρα και νύχτα κάθομαι και κρυφομαραζώνω.]]