Στο αραχνιασμένο μνήμα μου

Στ' αραχνιασμένο μνήμα μου

αν τύχει και περάσεις

σίδερο να 'χεις την καρδιά

να κάτσεις να με κλάψεις.

Γιατί 'κει δα θα κοίτωνται

κόκκαλα μαυρισμένα και

τότεσας θα θυμηθείς

πράματα περασμένα.