Πριν την αυγή

Απόψε η καρδιά μου για πάντα πεθαίνει,

κουράστηκε η δόλια να χτυπά.

Ελπίδες τώρα και χαρές δεν περιμένει,

ούτε βοήθεια απ’ άνθρωπο ζητά.

Σαν τον κατάδικο που περιμένει

μπροστά στ’ απόσπασμα πριν την αυγή,

έτσι και μένα αχ, δεν θα με βρει

άλλο πρωί, άλλο πρωί.

Απόψε θα πεθάνεις, καρδιά μου θλιμμένη,

και ούτε ένα δάκρυ θα χυθεί.

Κι εσύ γυναίκα που τον πόνο μου γλυκαίνεις

και που σε λάτρευα αχ, για πάντα έχεις χαθεί.

Σαν τον κατάδικο που περιμένει

μπροστά στ’ απόσπασμα πριν την αυγή,

έτσι και μένα αχ, δεν θα με βρει

άλλο πρωί, άλλο πρωί.