Ο σπαγγοραμένος

Σωφέρ, σταμάτα μια στιγμή, να πα’, να ροματζάρω,

αφού, είναι ο κόσμος ψεύτικος, πρέπει, για να γουστάρω.

Αμάν, θα πίνω, ψιλή, δε δίνω.

Όλοι, που κρύβουν τα λεφτά, στον διάβολο δεμένοι,

[για τη δεκάρα τρέμουνε, αμάν, αμάν, βρε, οι σπαγγοραμένοι.]]

Αφού, τα νιάτα δε γυρνούν, βρε, θα μεθύσω πάλι

και δε θα κρύψω τα λεφτά, να μου τα φάνε άλλοι.

Αμάν, θα πίνω, ψιλή, δε δίνω.

Κοσμάκη, να ξοδεύετε και άλλοι για να ζήσουν,

[μη γίνεστε κορόιδα, αμάν, αμάν, γαμπροί θα τα μασήσουν.]]