Οι ζαργάνες

Τα ψι ψι ψι που λες και οι γλωσσοκοπάνες

και όσα λεν τις γειτονιάς σου οι ζαργάνες,

[σ’ έχουν γεμίσει με καπνούς πια το κεφάλι

κι έτσι ξεχνάς τη πρωτ’ αγάπη για μιαν άλλη.] x2

Μα δεν πεθαίνει η αγάπη μας η τόση

κι αν θα’ ρθει η ώρα το μυαλό να ξεθολώσει,

[τότε θα νοιώσεις το κακό που έχεις κάνει,

μα θα ειν’αργά, γιατ’ο καημός μου θα ‘χει γιάνει.] x2

Γιατί βασίστηκες στα άδικα του κόσμου

και λησμονείς πως είσ’ ο πόνος ο δικός μου,

[στης γειτονίας σου τις ζαργάνες δίνεις βάση

κι έτσι ότι χτίσαμε κι οι δυο μας θα χαλάσει.] x2

[Στης γειτονίας σου τα ψι ψι μη δίνεις βάση,

γιατ’ ότι χτίσαμε κι οι δυο μας, θα χαλάσει.] x2