Οι ζαργάνες
Τα ψι ψι ψι που λες και οι γλωσσοκοπάνες
και όσα λεν τις γειτονιάς σου οι ζαργάνες,
[σ’ έχουν γεμίσει με καπνούς πια το κεφάλι
κι έτσι ξεχνάς τη πρωτ’ αγάπη για μιαν άλλη.] x2
Μα δεν πεθαίνει η αγάπη μας η τόση
κι αν θα’ ρθει η ώρα το μυαλό να ξεθολώσει,
[τότε θα νοιώσεις το κακό που έχεις κάνει,
μα θα ειν’αργά, γιατ’ο καημός μου θα ‘χει γιάνει.] x2
Γιατί βασίστηκες στα άδικα του κόσμου
και λησμονείς πως είσ’ ο πόνος ο δικός μου,
[στης γειτονίας σου τις ζαργάνες δίνεις βάση
κι έτσι ότι χτίσαμε κι οι δυο μας θα χαλάσει.] x2
[Στης γειτονίας σου τα ψι ψι μη δίνεις βάση,
γιατ’ ότι χτίσαμε κι οι δυο μας, θα χαλάσει.] x2