Οι δυο σερέτες

Ντζούρας* είμαι και χαρμάνης

είμαι ο Γιάννης του Ψυρρή

δέκα χρόνια δικασμένος

στου Συγγρού τη φυλακή.

Και 'γω είμαι ο Βαγγέλης

και μ' αυτό τι θες να πείς

μες στης Σύρας το Βροντάδο

σκότωσα ένα δυό τρεις.

Βλάμης είσαι ρε Βαγγέλη

και γι' αυτά μη συζητάς

ούτε καν σε λογαριάζω

και ας είσαι 'συ φονιάς.

Και μ' αυτά τι θες ρε Γιάννη

μήπως θες να ξηγηθείς

αν τολμήσεις και απλώσεις

στη στιγμή ρε θε να χαθείς.

Και τραβάνε τα μαχαίρια

και χτυπιούνται στα γερά

και ο Γιάννης ξεμπερδεύει

το Βαγγέλη το φονιά.

Κι έτσι ο Γιάννης ησυχάζει

από τούτον το μπελά

ξανατρώει δέκα χρόνια

στη στρατώνα ρε την παλιά.

• Ντζούρας: Άγνωστο με ποια έννοια χρησιμοποιείται, αν και φαίνεται πως αυτό ακούγεται στην ηχογράφηση, και όχι το "ζούχας" που είχε προταθεί. |