Κλαμένη ήρθες μια βραδιά
Κλαμένη ήρθες μια βραδιά
μες στης ταβέρνας τη γωνιά,
[μα είναι αργά πολύ, να ζωντανέψεις,
τον έρωτα που σκότωσες.] x2
Δε σε προσέχω α' ό,τι λες
δεν με πειράζει, τί κι αν κλαις!
[μήπως εγώ για σε, δεν έχω κλάψει
κι εσύ γελούσες πονηρή!] x2
Μην περιμένεις τώρα πια,
να ξαναζήσουν τα παλιά,
[Όλα τελειώσανε, πια, μεταξύ μας
και δεν υπάρχει τίποτα!] x2