Κλαμένη ήρθες μια βραδιά

Κλαμένη ήρθες μια βραδιά

μες στης ταβέρνας τη γωνιά,

[μα είναι αργά πολύ, να ζωντανέψεις,

τον έρωτα που σκότωσες.] x2

Δε σε προσέχω α' ό,τι λες

δεν με πειράζει, τί κι αν κλαις!

[μήπως εγώ για σε, δεν έχω κλάψει

κι εσύ γελούσες πονηρή!] x2

Μην περιμένεις τώρα πια,

να ξαναζήσουν τα παλιά,

[Όλα τελειώσανε, πια, μεταξύ μας

και δεν υπάρχει τίποτα!] x2