Η μαυροφόρα

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πάνω σε μνήμα φτωχικό

μια μαυροφόρα κλαίει μόνη

[κλαίει, θρηνεί σπαρακτικά

και τα μαλλιά της ξεριζώνει.] x2


Δεν είναι μάνα στοργική

που 'ρθε να κλάψει κάποιο γιο της

[είναι γυναίκα π' αγαπά

κι ο χάρος πήρε τον καλό της.] x2


Χάρε το θάνατο ζητώ

δεν τον αντέχω τον καημό μου

[θέλω στο μνήμα το βαθύ

ν' αγκαλιαστώ με τον καλό μου.] x2