Η Ζευγολατιώτισσα

Αχ, ο δόλιος σβήνω, Ζευγολατιώτισα μου, τι θα γίνω,

αχ, ο δόλιος σβήνω, Ζευγολατιώτισα μου, τι θα γίνω,

γιατί κουκλίτσα μ’όμορφη τόσα φαρμάκια πίνω,

αααχ αααχ, πες μου μανούλα μου,

αααχ αααχ, χωριατοπούλα μου.

Μεσ’ στην αγκαλιά σου, μωρ’ να πεθάνω θέλω στα φιλιά σου,

μεσ’ στην αγκαλιά σου, αχ, να πεθάνω θέλω στα φιλιά σου,

καμωματού μου όμορφη, δε με πονεί η καρδιά σου,

αααχ αααχ, Ζευγολατιώτισα,

αααχ αααχ, για σεν’ αρρώστησα.

Ντέρτι και μαράζι, αχ, η καρδιά μου κλαίγει και στενάζει,

ντέρτι και μαράζι, αχ, η καρδιά μου κλαίγει και στενάζει,

στον Άδη με κατέβασες και όμως δε σε νοιάζει,

αααχ αααχ, γιατί μανούλα μου,

αααχ αααχ, χωριατοπούλα μου. |