ΖΩΗ ΣΕΡΕΤΙΣΣΑ
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Το κουρασμένο μου κορμί το φάγανε πια οι καημοί,
απ’ της ζωής τα βάσανα, αχ, [ποτέ μου δεν]] ανάσανα.
R: Ε ρε ζωή, ε ρε ζωή σερέτισσα,
ντουνιά που δε, ντουνιά που δε σε γλέντησα.
Οι πίκρες πια με λιώσανε και μ’ αποτελειώσανε,
χάθηκαν οι ελπίδες μου [και μείναν οι]] ρυτίδες μου.
R
Τα νιάτα δεν τα χάρηκα, πήγαν στο βρόντο κι άδικα,
φαρμάκια ήπια και χολές [και πέθανα]] χίλιες φορές.
R