Είμαστε αλάνια

Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα

[και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα!] x2

Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!

Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!

Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε

[και μες τα στραπάτσα, μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε.] x2

Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!

Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!

Κι αν στην κοινωνία, μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες,

[μέσα στο τραγούδι, φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες!] x2

Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!

Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!