Είμαστε αλάνια
Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα
[και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα!] x2
Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!
Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!
Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε
[και μες τα στραπάτσα, μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε.] x2
Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!
Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!
Κι αν στην κοινωνία, μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες,
[μέσα στο τραγούδι, φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες!] x2
Τί τα θες; Τί τα θες; Πάντα έτσι είν' η ζωή!
Θα γελάς ή θα κλαις, βράδυ και πρωί!