Βλάμης και ναζού
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Έμαθες, πως έχω προίκα, σπίτι και πολλά λεφτά,
[το ‘βαλες, ρε βλάμη, πίττα, να με πάρεις μ’ όλα αυτά.]]
Θα σε κάνω εγώ, δική μου κι όλα τούτα που μου λες,
[δεν τ’ ακούω ‘γώ, μικρή μου κι άφησε τις μαργιολιές.]]
Μα εγώ δε θέλω άντρα, σαν κι εσένα μπελαλή,
[κάνε βλάμη μου στην μπάντα, θέλω πλούσιο, μερακλή.]]
Άντρα, μη γυρεύεις πλούσιο και αγάπη, δε θα βρεις,
[θα ‘χεις κάθε σου καπρίτσιο, μένανε σαν παντρευτείς.]]
Όσα κι αν μου πεις, του κάκου, τα μυαλά μου δε γυρνάς,
[τράβα, φύγε, μακριά μου, την καρδιά σου, μη χαλάς.]]
Ασ’ τα νάζια πιά, κυρά μου κι έλα εδώ, σε μένανε,
[για να γιάνεις την καρδιά μου, που πονεί για σένανε.]]