Αδικία

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Δεν ξέρω αν είμαι άνθρωπος

τι κι αν πατώ στο χώμα

η αδικία μ' άρπαξε

το γέλιο απ' το στόμα.


[Όπου άνθρωπος κακία

και προπάντων αδικία.] x2


Όλο τον κόσμο γύρισα

γνώρισα χίλιους τόπους

κι όμως παντού συνάντησα

μόνο κακούς ανθρώπους.


[Όπου άνθρωπος κακία

και προπάντων αδικία.] x2


Τη φτώχεια την περιφρονούν

στον πόνο σου γελούνε

λίγη αγάπη τους ζητάς

κι εκείνοι σε μισούνε.


[Όπου άνθρωπος κακία

και προπάντων αδικία.] x2