Έξω ντέρτι

Έχω ντέρτι, μέσα στην καρδιά μου,

αχ, για σένα, μάγκα, θα στο ‘πώ.

Βρε, μου πήρες, φως μου, τα μυαλά μου,

μέρα-νύχτα και πονώ.

Σαν μου λες γλυκά το μανεδάκι,

μες στο δίπλα καφενέ,

ευθύς βρε μ’ ανάβεις το μεράκι

και ποθώ να πω, το «ναι».

Δε βαστάω, θα τ’ αποφασίσω,

αχ, για τη δική σου λεβεντιά,

άντρα, πλούτη, θε να παρατήσω,

για να ‘ρθω, κάποια βραδιά.

Να μεθύσ’ απ’ τη θολή ματιά σου

κι απ’ τα σκέρτσα σου, βρε, τα πολλά,

να με σφίξεις μες στην αγκαλιά σου,

να γευτώ μαγκίτικα φιλιά.