Ο κόσμος απ' τη ζήλεια του

Μην κλαις μικρούλα μου γλυκιά, μην κλαις, μη μαραζώνεις,

γ[ιατί κι εμένα την καρδιά βαθιά μου την πληγώνεις,]x2

μην κλαις μικρούλα μου γλυκιά, μην κλαις, μη μαραζώνεις.

Ο κόσμος απ' τη ζήλεια του ζητάει να μας χωρίσει,

[να κάψει θέλει δυο καρδιές που έχουν αγαπήσει,]x2

ο κόσμος απ' τη ζήλεια του ζητάει να μας χωρίσει.

Μην κλαις κι εγώ, για πείσμα τους, μπροστά σ' όλους μια μέρα,

[θα 'ρθω μέσα στο σπίτι σου, να σου φορέσω βέρα,]x2

μην κλαις κι εγώ, για πείσμα τους, μπροστά σ' όλους μια μέρα.

Σχόλια

Φωνογραφήθηκε στις 1/7/1940. Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Θεοχ. Σπυρόπουλος. Κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1940.