Χείλη κοραλένια (Ρόζα)

Καλέ, τι μάτια είν’ αυτά, τι χείλη κοραλένια

όποιος τα βλέπει, χάνεται, τρελαίνετ’ απ’ την έννοια.

Και τώρα βασανίζομαι, πως να τα αποκτήσω,

δίχως αυτά αδυνατώ, στον κόσμο για να ζήσω.

Κι αποφασίζω να μεθώ, ό,τι πονεί η καρδιά μου,

πως μοναχά χειλάκια της θα βρω τη γιατρειά μου.

R: Κι έτσι να πάψουν οι καημοί και η μεγάλη έννοια,

όταν κολλάν τα χείλη μου με χείλη κοραλένια.

Άμαν, άμαν, γιαλέι, αααα, αμάν.

R