Τσερκές (Κασιμάτης)

Αχ, που ‘ναι ‘κείνος ο καιρός, τα χρόνια τα ωραία,

με λίγα γρόσια γλένταγα μ’ όλη μου την παρέα.

A: Ωχ/Αχ, σαν θυμάμαι τα παλιά, βρίσκομαι λυπημένος,

γι’ αυτό το ρίχνω στο κρασί, για να ξεχνώ ο καημένος.

B: Παίξτε σαντούρια και βιολιά, παίξτε για να ξεχάσω,

τις πίκρες και τα βάσανα να τα διασκεδάσω.

Αχ, που ‘ναι ‘κείνα ‘κείνα τα παλιά και ‘κείνη η νοστιμάδα,

που εγλεντούσα με βιολιά κι όλο με αμαξάδα.

A

B