Η γυναίκα μου γκρινιάζει

Έχω αγιάτρευτο μαράζι, αχ, η γυναίκα μου γκρινιάζει,

[κάθε μέρα με τσαντίζει, ωχ, αμάν, αμάν,

άρχισε και να με βρίζει.]]

Την εβάλανε στα λόγια, αχ, η κουμπάρα μου η Λόλα,

[πως είμαι ξεμυαλισμένος, ωχ, αμάν, αμάν,

με μια χήρα είμαι μπλεγμένος.]]

Μου ‘πε θα με παρατήσει, αχ, τα παιδιά μου θα τ’αφήσει,

[γρίνα κάθε μέρα έχω, ωχ, αμάν, αμάν,

υποφέρω δεν αντέχω.]]

Αν δεν πάψει πιά η γρίνα, αχ, θα το στρίψω απ’ την Αθήνα,

ή θα τηνε παρατήσω, ωχ, αμάν, αμάν,

ή θε να εγκληματήσω.