rebetiko.sealabs.net

Mortissa, Καλημέρα.
Το συμμάζεψα όλο για ένα τραγούδι, από το "Γενική Κατηγορία" και τη "Δημιουργική Γωνιά" γιατί μου φάνηκε πως είναι όλο ένα θέμα και τα λόγια σου μου κάνουν κλικ.
Έβαλα και την "αφιέρωσή", σου, (το υστερόγραφο), για ρεφραίν γιατί μου φάνηκε πως κόλλαγε καλά και χρειαζόμουν ένα ρεφραίν.

Βγήκε ματζοράκι ζεμπεκιά και ελπίζω να σ' αρέσει.
Εν' τάξει είναι όλο ψηφιακό και με σύνθια για την ώρα, πού να βρώ οργανοπαίχτες και τραγουδιστές? Αλλά έστω κι' έτσι θα πάρεις μιά ιδέα πιστεύω. Κάνε κλικ στην κινούμενη παρτιτούρα για να βλέπεις καλύτερα το συλλαβισμό της φωνής καθώς εξελίσσεται.
Τα λέμε.


6/4/2016
ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ

Πάρε τις αλυσίδες σου
απ’ τη δική μου άπλα,
σκατόψυχοι, όπως εσύ,
βρωμίσανε την πιάτσα.

Υ.Γ: refrain
Χαρισμένο…
…σ’ έχω χεσμένο.!!

Πάρε λοιπόν τα μπάζα σου
απ’ το δικό μου δρόμο,
μη τα πετάς εδώ κι εκεί
και μη σκατώνεις κόσμο.

refrain: (το ίδιο)

Μ' αρέσουνε οι άνθρωποι
που δυνατά γελούνε,
που αλητεύουν τη ζωή
και ξέρουν να τη ζούνε.

refrain: (το ίδιο)

Σιχαίνομαι τους άσχετους
τους "τάχα" και τους "δήθεν"
νομίζουν είν' ανώτεροι
και μας πουλάνε τρίχες.

refrain: (το ίδιο)
Click Here for Scrolling Score - Κλικ εδώ για κινούμενη παρτιτούρα
copyright 2016 by Mortissa & Socrates Arvanitakis - all rights reserved

Έχει ενδιαφέρον ότι κάποιες φορές η έμπνευση της στιγμής και τα πρόσωπα που μας εμπνέουν αναδεικνύουν διαστάσεις που δεν τις συναντάμε συχνά στη στιχουργία, όπως, στην περίπτωσή μας, έχουμε, μεταξύ άλλων, τη σκατολογική διάσταση («σκατόψυχοι όπως εσύ», «σ’ έχω χεσμένο», «μη σκατώνεις κόσμο»).

Καλημέρα Σωκράτη..!!

Ωραία πρωινή έκπληξη, να ‘σαι καλά !
Σίγουρα «χάνει» παιγμένο ψηφιακά, αλλά πήρα μια ιδέα, σε καλό δρόμο το έβαλες.
Όπως και το ότι ένωσες τους στίχους, καλά το κατάλαβες, είναι το ίδιο θέμα.

Υ.Γ Το θετικότερο για μένα είναι, ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μένουν στα λόγια..

Επειδή ζούλεψα λιγάκι ας ρίξω και εγώ 4 τετράστιχα:

Εσύ είσαι γυναικάρα μου
ψηλή σαν κυπαρίσσι
και ο Θεός ζαχάρωνε
με έρωτα να σε ψήσει

Τον άνεμο τον έστειλε
γλυκά να σε δροσίσει
στου έρωτα τα μυστικά
γοργά να σε μυήσει

Τα κάλλη σου τα άπλωσες
σαν νασουνα παγώνι
και ένα τραγούδι ζήτησες
που να σε μερακλώνει

Και ο Θεός τρελάθηκε
γρήγορα σε ζυγώνει
πριγκήπισσα σε έκανε
μες το δικό του αλώνι

Ζουλιάρικο..!!..να που καμιά φορά κι ζήλεια έχει τα θετικά της , ωραία τα λες

Θίξαμε την αφρόκρεμα
κι έγινε «παρεξήγα»
μα δε μας νοιάζει φίλε μου,
‘μεις θα τα λέμε χύμα.

Κι όποιον δε του γουστάρουμε
κι όποιου δεν του αρέσει
δυό φάσκελα του δίνουμε
να πάρει για πεσκέσι.