Ελλήψη οποιασδήποτε συμβολικής γραφής σαν αναφοράς κάνω τις ακόλουθες ακουστικές αναλυτικές παρατηρήσεις:
Η ένστασή μου είναι μουσικό-μετρική. Το τραγούδι (συμπεριλαμβάνοντας τη λέξη "ζεϊμπέκικο" στον τίτλο του), κατά τη γνώμη μου δεν είναι δυνατόν να ληφθεί σαν ζεϊμπέκικο γιατί δεν είναι παντού εννεάσημο, ήτοι 9/4 (ή τουλάχιστον έστω 9/8-κατά εσφαλμένη έννοια του ζεϊμπέκικου). Δηλαδή ο κύκλος των εννέα ρυθμικών αρθρώσεων δεν ολοκληρώνεται μετρικά/χρονικά προτού ο επόμενος εννεάσημος κύκλος αρχίσει σε μερικά από τα μέτρα αλλά όχι σε όλα.
Η οργανική εισαγωγή είναι μήκους οκτώ μέτρων (μέτρα επτά-οκτώ είναι απλή επανάληψη των μέτρων πέντε και έξη σε μουσικό περιεχόμενο), παρουσιάζοντας μελωδικές ιδέες ανά δύο μέτρα (όπως στα πιο πολλά ζεΙμπέκικα, αυτή είναι η συνήθης μορφή μελοποίησης), αλλά το δεύτερο από τα δύο μέτρα του πρώτου ζεύγους δεν ολοκληρώνει τον κύκλο του 9 πριν η επόμενη μελωδική ιδέα παρουσιαστεί ( χρόνος ηχογράφησης στο soundcloud : 0:09-0:10), συνεπώς αυτό το δεύτερο μέτρο είναι "οχτάρι" και όχι "εννιάρι".
Αυτό που πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό εδώ για να ξέρουμε όλοι για τί μιλάμε είναι πως στην παρούσα μετρική μορφή ζεϊμπέκικου (2+2+2+3) τα τρία τελευταία μέρη του μέτρου 7-8-9 συνιστώνται από μία θέση (7) και δύο άρσεις (8 & 9). Αντί αυτού του απαραίτητου ρυθμικού στοιχείου (ίσως του πιο βασικού για τον εν λόγω χορό) έχουμε μία θέση και μόνο μία άρση, και δεν θα έπρεπε να απορήσουμε αν ο χορευτής μας αγριοκοιτάξει και μας πεί πως τον πετάξαμε έξω, γιατί του υπαγορεύουμε ρυθμικά να πατήσει στο αναμενόμενο από αυτόν "9" ενώ ξέρουμε ότι το πόδι του εκείνη τη στιγμή βρίσκεται σε άρση. Φυσικά εμείς δεν εννοούμε εδώ "9" αλλά "1" του επόμενου μέτρου έχοντας μετατρέψει τον 9άσημο κύκλο σε 8άσημο ήδη.
Τα μέτρα 3 & 4 σαν ζεύγος παρουσιάζουν ακριβώς την ίδια ρυθμική αντινομία, με το τρία να κάνει κύκλο 9 τετάρτων και το τέσσαρα κύκλο 8 τετάρτων (0:10-0:19).
Στην ηχογραφική διάρκεια 0:19-0:35 έχουμε την τρίτη μελωδική ιδέα επαναλαμβανόμενη ανά ζεύγη μέτρων με ακριβώς τις ίδιες μετρικές αντιστοιχίες παρατηρούμενες: Τα μέτρα 5 & 7 έχουν μήκος "9" και τα μέτρα 6 & 8 έχουν μήκος "8".
Συνεπώς η παραπάνω ρυθμική μορφή της όλης εισαγωγής μπορεί να απεικονιστεί με το σχήμα :
[ (2+2+2+3) + (2+2+2+2) ] x 4. Εδώ οπωσδήποτε βρίσκω μία ρυθμική συνέπεια στην οποία ο συνθέτης παραμένει πιστός εφ' όσον την επαναλαμβάνει χωρίς τυχαία διαφοροποίηση για τέσσαρες φορές, αλλά αυτή η συνέπεια δεν αποτελεί για μένα αυτό που λέγεται ρυθμικός κύκλος "ζεϊμπέκικο" που πάντα παρουσιάζεται σαν αδιάσπαστος κύκλος του "9" αενάως επαναλαμβανόμενος. Είναι απλά ρυθμική ιδιομορφία του συνθέτη, (9+8) χ 4. (?)
Δεν προχώρησα λεπτομερώς πάρα πέρα στο τραγούδι, αλλά μου είναι αντιληπτό πως η παρούσα στην εισαγωγή ρυθμική αντινομία (πάντα όσον αφορά ένα δεδομένο εννεάσημο ρυθμό), είναι εν δράσει καθ' όλη την διάρκεια.
Εδώ δεν κάνω καμία αισθητική αξιολόγηση του μελωδικού περιεχομένου ούτε της επιτυχούς (ή μη) συνάρτησης του με τον στίχο ή τον ποιητικό ρυθμό του στίχου. Μιλώ για απλή μετρική αριθμητική (οι αριθμοί και οι υποδιαιρέσεις σε θέσεις και άρσεις μιλούν από μόνοι τους) και με αυτήν την έννοια θέλω να προσθέσω ότι παρ' όλο που δεν είναι αναμενόμενο να συναντούμε αυτού του είδους μη εννεάσημα ζειμπέκικα, το φαινόμενο δεν είναι και τελείως άγνωστο.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, θεωρώ πως ο κύκλος του "9" (και κυρίως στις ελληνικές "ασύμμετρες" (?) μορφές) είναι αρκετά συγχυστικός για πολλούς μη δυνάμενους να τον μετρήσουν ενστικτωδώς ως το τέλος του.
Σαν απλό παράδειγμα (κι' εδώ ξέρω ότι πολλοί ίσως εγείρουν ενστάσεις μιά και ίσως θίγω "ιερά τέρατα") αναφέρω την περίπτωση του Γιώργου Κατσαρού, έχοντάς την συζητήσει κατά καιρούς και με άλλους μουσικούς που σέβομαι: O Κατσαρός (όπως τον ακούω σε πολλές ηχογραφήσεις) δεν μπορούσε να μετρήσει σωστά το ζεϊμπέκικο και έβγαινε συνέχεια εκτός ρυθμού σε τραγούδια που άλλοι σύγχρονοί του απέδωσαν πολύ πιο σωστά στην εννεάσημη μορφή τους. Δεν θέλω αυτό το σχόλιο να ληφθεί σαν απαξιωτικό με κανέναν τρόπο για την τεράστια συμβολή του εν λόγω καλλιτέχνη. Απλή (αριθμητική) παρατήρηση έκανα και πάλι.
Αυτά τα ολίγα.
Υ.Γ. Amin, όποτε βρεθεί ικανός χρόνος, επανέφερε στη σελίδα την "Δημιουργική Γωνία" της, σε παρακαλώ, και από εκεί και πέρα βλέπουμε...
