Ανέστης Δελιάς

Kάποιος βάζει πληροφορίες,στοιχεία,φωτο , οι άλλοι ας συμπληρώνουν να μαζέψουμε όσο περισσότερα μπορούμε.
Μήνυμα
Συγγραφέας
Άβαταρ μέλους
PLANTMAN
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 376
Εγγραφή: 02 Οκτ 2004 12:14 am

Ανέστης Δελιάς

#1 Δημοσίευση από PLANTMAN »

Εικόνα

ΑΝΕΣΤΗΣ ΔΕΛΙΑΣ

Ο Ανέστης Δελιάς γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1912 και πέθανε το 1944 από χρήση ηρωΐνης (32 ετών). Το παρατσούκλι του ήταν "Αρτέμης".
Με την καταστροφή της Σμύρνης (1922) μετακόμισε με την οικογένεια του στην Αθήνα, στον Άγιο-Διονύση.

Αρχικά ξεκίνησε με κιθάρα και αργότερα με το μπουζούκι και έγινε άριστος μπουζουξής.
Μέλος της "Ρεμπέτικης τετράς" του Πειραιά.

Σύνθεσε 12 συγκλονιστικά τραγούδια.:

1. ΜΑΝΕΣ ΡΑΣΤ-ΝΕΒΑ
2. ΑΘΗΝΑΙΙΣΑ
3. ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ
4. ΜΑΓΚΕΣ ΠΙΑΣΤΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
5. Ο ΝΙΚΟΣ Ο ΤΡΕΛΛΑΚΙΑΣ
6. Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΖΑΚΙΑ
7. ΟΥΣΑΚ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΞΕΝΗΤΕΙΑΣ
8. ΣΟΥΡΑ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΑ
9. ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ
10. Ο ΦΙΓΟΥΡΑΤΖΗΣ
11. ΤΟ ΣΑΚΑΚΙ
12. ΤΟ ΧΑΡΕΜΙ ΣΤΟ ΧΑΜΑΜ

Αφήγηση του Στέλιου Κηρομύτη από το βίβλιο του Λευτέρη Παπαδόπουλου "Να συλληφθεί το ντουμάνι":

Ο Ανέστης Δελιάς ήταν μπουζουκάκι καλό, είχε και στοματάκι, ήταν ωραίος. Είχε μια γκόμενα πουτάνα, στα Βούρλα. Αυτή ήτανε πρεζού. Έκανε βίζιτες, να πούμε, δεν την είχε καταλάβει. Και μένανε σε ένα παραγκάκι στα Χιώτικα. Στον Άγιο Διονύση. Εκεί που είναι τα Βούρλα, από κάτω ήταν τα Χιώτικα, που λέγανε. Όπως κοιμότανε λοιπόν ο Ανέστης μαζί της, να πούμε, τώρα τον εγουστάριζε βέβαια, ήθελε να τον κάνει κτήμα της. Του έκανε ένα γιουχ, δηλαδή όπως παίρνουμε ένα χαρτί, να πούμε, το στρίβουμε και το κάνουμε σαν χωνάκι, έτσι όπως το τσιγάρο. Του 'βαζε λοιπόν την πρέζα στο χωνάκι. Αυτός κοιμότανε, να πούμε, αυτή παρακολουθούσε την αναπνοή του. Έτσι την έπαιρνε την πρέζα αυτός. Μία, δύο, τρεις, πέντε. Δεν το καταλάβαινε. Η ηρωίνη τώρα, αν την πιεις πέντε φορές, τσιμπήθηκες. Την άρπαξες. Την τέταρτη φορά, λοιπόν, σηκώθηκε, κρυάδες, κομάρες, ρίγους, η κοιλιά του τον πόναγε. Μου το είχε πει ο ίδιος εμένα, μετά. Της λέει, ρε συ Κούλα, της λέει, τι έχω, δεν ξέρω τι έχω, τρέμω, ξέρω γω. Ρίξε μου ρούχα απάνω μου. Μπα, τίποτα δεν έχεις, λέει, θα σου δώκω, λέει μια σκόνη, λέει, που είναι, λέει, για τις κρυάδες, λέει, γι' αυτά. Μόλις την ήπιε, ουπ, έγινε στα γρήγορα καλά. Την άλλη μέρα άρρωστος πάλι. Σου λέει, ας πιω άλλη μια ψιχούλα μήπως γίνω πάλι καλά. Και αυτό ήτανε, Λευτέρη μου. Μία, δυο, τρεις, τον έκανε πρεζάκια...

ο Ανέστης Δελιάς έγράψε το εξής προφητικό κομμάτι...

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΖΑΚΙΑ:

Απ' τον καιρό που άρχισα την πρέζα να φουμάρω.
Ο κόσμος μ' απαρνήθηκε, δεν ξέρω τι να κάνω.

Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ ο κόσμος με πειράζει.
Και η ψυχή μου δεν κρατά πρέζα να με φωνάζει

Απ' τη μυτιά που τράβαγα άρχισα και βελόνι.
Και το κορμί μου άρχισε σιγά – σιγά να λειώνει

Τίποτε δε μ' απόμεινε στο κόσμο για να κάνω.
Αφού η πρέζα μ' έκανε στους δρόμους να πεθάνω

Οι φίλοι του ρεμπέτες, με πρώτο τον Μιχάλη Γενίτσαρη, προσπάθησαν πολλές φορές να τον βάλουν να ξεκόψει. Συχνά τον έκλειναν μέσα στο σπίτι και παραφυλούσαν για να μην τρέξει πάλι σε κάποιον τεκέ. Ο Δελιάς πάντα ξέφευγε, πουλώντας ακόμα και το μπουζούκι για ν' αγοράσει τη δόση του.

Το κάρο της Αστυνομίας τον μάζεψε κόκκαλο ένα πρωί του '44, έξω από έναν τεκέ στο Μεταξουργείο...

Άβαταρ μέλους
vacondios
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 324
Εγγραφή: 28 Αύγ 2004 07:17 am
Τοποθεσία: Αρτέμιδα Αττικής

#2 Δημοσίευση από vacondios »

Μια μικρή διόρθωση: Ο Ανέστης Δελιάς πέθανε το 1941 σε ηλικία μόλις 29 ετών! Από ηρωίνη.

Άβαταρ μέλους
PLANTMAN
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 376
Εγγραφή: 02 Οκτ 2004 12:14 am

#3 Δημοσίευση από PLANTMAN »

Κατά της Ν. Σταυροπούλου ναι το '41. Άλλοι λένε στις 31 Ιουλίου του 1944. Πως όμως είμαστε σίγουροι;

rebetika
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 156
Εγγραφή: 07 Μάιος 2005 12:26 pm
Τοποθεσία: Korinthos

#4 Δημοσίευση από rebetika »

Episis legetai pws o pateras tou Delia itane megalos mousikos me to paratsoukli "mauri gata" kai mallon epaize violi an kai o Delias ws arxiko organo epaize kithara.
H gkomena tou eixe paratsoukli "Skoularikou" kai pethanane mazi stin katoxi.Ta rouxa tou poulise gia tin irwini oxi omws to mpouzouki.Legetai pws tou to klepsane kai brethike mazi me enos allounou tou "Karudakia" meta ton thanato tous stin Korintho.
Den mporw na eimai sigouros gia oles tis plirofories pou parathetw edw alla elpizw pws tha boithisoun.

Seskoulas

Άβαταρ μέλους
bill1961
συντονιστής<br>(03/2008 ως τώρα)
Δημοσιεύσεις: 1024
Εγγραφή: 10 Μάιος 2005 11:51 pm
Τοποθεσία: Ηγουμενίτσα

#5 Δημοσίευση από bill1961 »

Δεν θυμάμαι που το είχα διαβάσει, αλλά όχι μόνο λένε ότι ο πατέρας του Δελιά ήταν μουσικός, αλλά και το "Το χαρέμι στο χαμάμ" ήταν δικιά του σύνθεση.

asker
Δημοσιεύσεις: 11
Εγγραφή: 17 Οκτ 2005 10:44 pm

#6 Δημοσίευση από asker »

Σημ. Ο πατέρας του Δελιά ήταν τσαγκάρης στο επάγγελμα
αλλά έπαιζε και σαντούρι.

Τα τραγουδια του τα ηχογράφησε μεταξύ 35-36.
Μετά δεν ξαναηχογράφησε λόγω της λογοκρισίας που
επέβαλε ο Μεταξάς.

Νομίζω πως ήταν ο μοναδικός ρεμπέτης που πέθανε
από πρέζα.

marios14
Δημοσιεύσεις: 22
Εγγραφή: 09 Απρ 2006 02:24 pm

#7 Δημοσίευση από marios14 »

Δεν μπορεσε η παρεα να τον συνεφερει.Ενα πρωι-στην Κατοχη- βρηκανε τον ομορφο Ανεστο παγωμενο,κοκκαλωμενο και νεκρο.Τον βρηακνε κατι βαρκαρηδες, εκει που ξεβραζονταν οι αποχετευσεις και τα φρεατια του Πειραια. Ο Μαρκος ελεγε πως ηταν σαν αγγελος πεταμενος στα σκουπιδια.

Απάντηση

Επιστροφή σε “Βιογραφίες”