«Τα Ρεμπέτικα. 1850-1960»
- bill1961
- συντονιστής<br>(03/2008 ως τώρα)
- Δημοσιεύσεις: 1024
- Εγγραφή: 10 Μάιος 2005 11:51 pm
- Τοποθεσία: Ηγουμενίτσα
Γιώργο, το ξέρεις πολύ καλά πως η προσφορά εδώ, ήταν και θα παραμείνει (για όσο χρόνο υπάρχουν άνθρωποι που μας εμπιστεύονται) εθελοντική. Δεν πιέσαμε ποτέ κάποιον να δώσει κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε να δώσει. Αποκλείεται να είχες εμάς στο μυαλό σου όταν έγραφες την τελευταία παράγραφο στο προηγούμενο ποστ σου.
Επίσης, για το κυνήγι μαγισσών που αναφέρθηκε. Το να διατυπώνω την άποψή μου ή να διαφωνώ με κάποιον ακόμη και σε έντονο ύφος, δεν είναι ούτε "κυνήγι μαγισσών" ούτε "κυνήγι συλλεκτών". Εμείς εδώ δεν κυνηγήσαμε ποτέ και κανέναν. Το ακριβώς αντίθετο έχει συμβεί.
Όσον αφορά το παράδειγμα με τον "αρχαίο γλύπτη" και τον "αρχαιολόγο" ήταν μάλλον ατυχές. Γιατί ποιος πραγματικός αρχαιολόγος "ευλογώντας τα γένια του" θα αυτοχριζόταν διασώστης του αρχαιολογικού χώρου που ανέσκαψε? Και, ποιος πραγματικός αρχαιολόγος θα έκρυβε τα ευρήματα "της ανασκαφής" για να τα παρουσιάσει "κάποτε στο μέλλον"?
Σ' αυτού του είδους τους "αρχαιολόγους" μου είναι αδύνατο να πλέξω εγκώμια. Και προφανώς αυτό δεν αφορά όλους τους συλλέκτες, γι' αυτό άλλωστε εξαρχής διευκρίνησα πως σέβομαι τον κ. Κουνάδη για το έργο του παρά τις όποιες αντιρρήσεις που πιθανώς έχω για κάποιες απόψεις ή κρίσεις του.
Όμως, υποθετικά, δεσμεύοντας έναν "μοναδικό" δίσκο, τον οποίο μπορεί βέβαια να έχουν πληρώσει χ ευρά στο μοναστηράκι ή να τον έχει βρει στα σκουπίδια, δεσμεύουν μια πνευματική δημιουργία που ΔΕΝ τους ανήκει. Ένα τραγούδι είναι πνευματική περιουσία του/των δημιουργού/ων και της (κωλο)δισκογραφικής (που δεν σεβάστηκε την ίδια της την περιουσία και δεν κράτησε αντίτυπο (κτλ))...
Μπορώ λοιπόν να καταλάβω ένα συλλέκτη που λέει "μάγκες έχω αυτό το τραγούδι και δεν το δίνω πουθενά, τπ πλήρωσα 500 ευρώ και θέλω να το ακούω σπίτι μου στο γραμμοφωνό μου μόνος μου" τον οποίο θα χαρακτηρίσω απλά φρικτό εγωιστή, που στερεί από τους άλλους ρεμπετόφιλους την χαρά να το ακούσουν. Λες και αν μοιραστεί τον ήχο (δεν λέω να χαρίσει κάπου το δίσκο) με τους άλλους, θα χάσει το μοναδικό 78άρι την αξία του και δεν θα είναι μοναδικό...
Όταν όμως ο συλλέκτης χρησιμοποιεί το "μοναδικό" αντίτυπο για να βρεθεί η εταιρεία να του τα σκάσει, μου γίνεται απελπιστικά αντιπαθής...
Πιστεύετε ότι θα υπήρχε έστω και ένας ρεμπέτης ο οποίος θα μάθαινε ότι ένα τραγούδι του δεν κυκλοφορεί επειδή κάποιος που το έχει δεν... ψήνεται να το μοιραστεί και θα χαιρόταν;
όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις -δε θέλω να θίξω κάποιον!
- ntouzenis
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 618
- Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
- Τοποθεσία: Χανιά
Απλα η επιμονή και η περισσεια συλλεκτικου "πατριωτισμου" οπως και οι επαναλαμβανομενες κορωνες για το θεμα, εμενα με εχουνε κουρασει...
Προτιμοτερο οπως πρότεινε ο φιλος πιο πανω, επι του πρακτεου, ποσο το δινεις να το παρουμε ;
'Η οσοι ειναι τοσο φανατικοι στο να τα μαζεψουμε ολα, ας βγουνε στους δρομους (μεταφορικα ή κυριολεκτικα), με το περισσεμα ή το υστερημα τους, να βρουν οτι υπαρχει... Προσωπικα με πολυ μικρες προσπαθειες βρηκα αρκετα...
υγ
ακουω τωρα μια παλια κασετα που εχω γραψει απο το ραδιοφωνο και ο Πανος Σαββοπουλος λεει (γυρω στο 1998) "...ο Φασόλας του Μπατη" αντι του σωστου "Ο Φασουλάς" .. που σημαινει οτι υπαρχουν αρχαιολογοι και αρχαιολογοι, οπως συλλεκτες και συλλεκτες...
-
- More than 50 posts user
- Δημοσιεύσεις: 67
- Εγγραφή: 09 Νοέμ 2007 02:18 pm
- Τοποθεσία: Μεσολόγγι
Αυτός δεν θα έχανε την...συλλεκτικότητα του τραγουδιού αλλά κι εμείς θα το μαθαίναμε (και στον κόσμο αφού παίζουμε σε μαγαζάκια).
-
- More than 50 posts user
- Δημοσιεύσεις: 98
- Εγγραφή: 20 Δεκ 2006 04:12 am