ΑΔΜΙΝΟΡΑΤΟΡΑ!!!

[PLANTMAN]

to xalasame ligo to topic alla i mia kouventa fernei tin alli!

[bill1961]

Δυο λόγια για την ινδοποίηση: Όταν ο Τσιτσάνης μιλάει για ινδοκρατία αναφέρεται σε συνθέτες που κλέβαν μουσικές από ινδικούς - αραβικούς δίσκους και αφού άλλαζαν τα λόγια με ελληνικά τα παρουσίαζαν σα δικά τους. Δεν ισχυρίζεται ότι δεν ενέδωσε, αντίθετα: "...Προσπάθησα να γράψω κάτι πάνω στις μουσικές που έκλεβαν, κάτι δικό μου, για να τους συναγωνιστώ. Όλα πέρασαν απαρατήρητα." Αυτό λοιπόν που λέει είναι ότι ναι μεν προσπάθησε να μιμηθεί τα ινδοπρεπή, δεν έκλεψε όμως μουσικές. Και τελικά, κάτι παρόμοιο έκανε και ένας άλλος μεγάλος, ο Χατζηχρήσος, με τον Καϊξή. Και ΕΥΤΥΧΩΣ μάγκες μου που το έκανε και ακούμε σήμερα αυτή την τραγουδάρα.

[vacondios]

Και τελικά, κάτι παρόμοιο έκανε και ένας άλλος μεγάλος, ο Χατζηχρήσος, με τον Καϊξή. Και ΕΥΤΥΧΩΣ μάγκες μου που το έκανε και ακούμε σήμερα αυτή την τραγουδάρα.

Ε όχι και Ινδός ο Καϊξής! Ίσως θυμίζει λίγο αλλά δεν έχει καμιά σχέση! Γράφτηκε τη δεκαετία του 40 πολύ πρίν εισβάλουν οι "Ινδοί"

[vacondios]

to xalasame ligo to topic alla i mia kouventa fernei tin alli!

η ουσία του του topic είναι ακριβώς η ίδια: Κάποια τραγούδια κάποιων Καλλιτεχνών που με τα οποία από το 1950 τελείωσε η εποχή του ρεμπέτικου απειλούν να καταλάβουν εξέχουσα θέση σε τούτο το site για να καταστρέψουν το ρεμπέτικο χαρακτήρα του

[PLANTMAN]

swsto se vriskw

[bill1961]

Μάλλον δεν έγινε κατανοητό, αυτό που είπα. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ό Χατζηχρήστος έκλεψε τη μελωδία του Καϊξή. Έγραψε ελληνικό τραγούδι με ξεκάθαρες ινδοαραβικές επιρροές. Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Τσιτσάνης. Και για να γίνω σαφέστερος, ο Χατζηχρήστος είναι ένας από τους καλύτερους για μένα συνθέτες του ρεμπέτικου, ο δε καϊξής ένα από τα δυο-τρία καλύτερά του τραγούδια. Δε μπαίνω στη λογική του ποιος είναι ο πρώτος (Μάρκος ή Τσιτσάνης), άλλωστε θεωρώ κάμποσους ισάξιους, αλλά δε μπορώ να αγνοήσω ότι αν δεν ήταν ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος θα έιχε τη μοίρα που είχαν μέχρι πριν λίγα χρόνια ο Δελιάς, ο Κηρομύτης, ο Χατζηχρήστος, ο Σκαρβέλης, ο Παπάζογλου ο Γιοβάν τσαούς και τόσοι άλλοι.

[vacondios]

Μάλλον δεν έγινε κατανοητό, αυτό που είπα. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ό Χατζηχρήστος έκλεψε τη μελωδία του Καϊξή. Έγραψε ελληνικό τραγούδι με ξεκάθαρες ινδοαραβικές επιρροές. Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Τσιτσάνης. Και για να γίνω σαφέστερος, ο Χατζηχρήστος είναι ένας από τους καλύτερους για μένα συνθέτες του ρεμπέτικου, ο δε καϊξής ένα από τα δυο-τρία καλύτερά του τραγούδια. Δε μπαίνω στη λογική του ποιος είναι ο πρώτος (Μάρκος ή Τσιτσάνης), άλλωστε θεωρώ κάμποσους ισάξιους, αλλά δε μπορώ να αγνοήσω ότι αν δεν ήταν ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος θα έιχε τη μοίρα που είχαν μέχρι πριν λίγα χρόνια ο Δελιάς, ο Κηρομύτης, ο Χατζηχρήστος, ο Σκαρβέλης, ο Παπάζογλου ο Γιοβάν τσαούς και τόσοι άλλοι.

Κανένα τραγούδι του Χατζηχρήστου δεν έχει σχέση με Ινδικές επιρροές. Μήν μπλέκεις το ανατολίτικο με το ινδικό. Όλα τα τραγούδια του είναι αριστουργήματα. Το δικό μου αγαπημένο μου είναι το "Λίγη αγαπη σου ζητώ μικρό μου".

Η μοίρα του Δελλιά: Πεθανε 29 ετών από ηρωίνη. Πλην όμως το τραγούδι του "Το παράαπονο του πρεζάκια" ένα καταπληκτικό χασάπικο που περιγραφει το προσωπικό του δράμα το λέει με χαρούμενο στύλ που εμπνεει κέφι και αισιοδοξία. Αυτη είναι η διαφορά του γνήσιου ρεμπέτικου από τις κλαψούρες του 1950 - 1960.

Η μοίρα του Κώστα Σκαρβέλη: Πεθανε στην Κατοχή από την πείνα "Εξ οιδήματος υποσιτισμού" γράφει επι λέξει το πιστοποιητικό θανάτου του.

Ο Παπάζογλου, ο Γιοβάν Τσαούς, ο Δελλιάς και ο Μπάτης σταμάτησαν την καριέρα τους το 1937 αηδιασμένοι από τη λογοκρισία που επέβαλε η δικτακτορία του Μεταξά