Φεγγάρι μου που είσαι ψηλά
Φεγγάρι μου που ‘σαι ψηλά και φέγγεις στο σκοτάδι,
[μια χάρη μόνο σου ζητώ, μη βγεις απόψε βράδυ.]]]
Θα πάγω στην αγάπη, στα δυο γλυκά ματάκια
[και θέλω να ‘ναι σκοτεινά, οι δρόμοι, τα σοκάκια.]]]
Δυο μέρες έχω να τη δω, στη βρύση να περάσει
[και απ’ τον κρυφό μου τον καημό, τον νου μου έχω χάσει.]]]
Φοβάμαι μην τη μάλωσαν, στο σπίτι της για μένα
[κι αρρώστησε και βρίσκεται με μάτια δακρυσμένα.]]]