Το παράπονο του μάγκα Καλδάρας

Ε ρε Θεέ μου, τι να φταίω ο φουκαράς

και με κατατρέχει όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς,

γιατί το ρίχνω στο πιοτό, δεν ξέρω τι να πω

και τρέχω στην ταβέρνα να χωθώ.

Ήρθα να σου παραπονεθώ, να σου πω, από σένα τι ζητώ.

{Είν’ ο κάθε μάγκας άνθρωπος χρυσός,

μην ακούς τον κόσμο, γιατί είναι κακός.

[Αν είχε ο κόσμος λίγο μυαλό,| θα ήταν μάγκας όπως κι εγώ.][}}