Το γκαρσόν

[Αχ, σ’ αγάπησα, γκαρσόν, γιατί φορείς και παπιόν,

με μαλλάκια πεταχτά, βρε, τι γούστα είν’ αυτά.]]

[Με το μπλοκ πο’ ‘χεις στο χέρι, αχ, γλυκό μου τζιβαέρι,

θέλω να σε κάνω ταίρι.]]

[Είσ’ ασίκης, λεβεντιά, γι’ αυτό μ’ άναψες φωτιά,

είσαι σβέλτος στη δουλειά και μου πήρες τα μυαλά.]]

[Με το άσπρο σου σακάκι, μοιάζεις σαν περιστεράκι,

αχ, γλυκό μου γκαρσονάκι.]]

Μην ξεχνάς, να θυμηθείς, απ’ το σπίτι μου να ‘ρθεις,

πο’ ‘χω κάτι να σου πω, να πεισθείς πως σ’ αγαπώ.

Όσα έχω εγώ κρυμμένα, θα σ’ τα δώσω όλα σένα,

να περνούμ’ αγαπημένα.

Αμάν, αμάν, λει, αμάν.