Της μάνας η καρδιά

Σκίσε της μάνας, μάνας την καρδιά μ’όλη την απονιά σου,

μεσ’ στις βαθιές της τις πληγές, αχ τις πληγές, θα ‘δεις τη ζωγραφιά σου.

Μια γυναίκα, μια γυναίκα δε θα βγάλ’ απ’την καρδιά,

μια που δεν κοιτά συμφέρον, η μανούλα η γλυκιά, η μάνα η γλυκιά.

Η ερωμένη σε μισεί χωρίς καμιά αιτία,

η μάνα όμως σ’αγαπά, αχ σ’αγαπά έστω κι εγκληματία.

Μια γυναίκα, μια γυναίκα δε θα βγάλ’ απ’την καρδιά,

μια που δεν κοιτά συμφέρον, η μανούλα η γλυκιά, η μάνα η γλυκιά.

Όσο κι αν πέσεις χαμηλά η μάνα σε σχωράει,

γιατί της μάνας η καρδιά, αχ η καρδιά γνωρίζει ν’ αγαπάει.

Μια γυναίκα, μια γυναίκα δε θα βγάλ’ απ’την καρδιά,

μια που δεν κοιτά συμφέρον, η μανούλα η γλυκιά, η μάνα η γλυκιά.