Στου Λινάρδου την ταβέρνα

Στου Λινάρδου τη ταβέρνα βλέπεις πρόσωπα μοντέρνα

Πάνε όλοι, ένας κι ένας, οι αστέρες της ταβέρνας

Έκεί πάει ο Παπαρούνας, ο Βαρέλας κι ο Γουρούνας

Πάει ο Σκόρδος ο τεμπέλης και ο Θρούμπας ο τσιγγέλης

Πάει κι η κυρά Αγγέλω με το μαύρο της το βέλο

και η μερακλού η Φώτω που μεθάει με το πρώτο

Εκεί πάει κι η Σταμάτα, που μεθά και σπάζει πιάτα

Πάει κι η κυρά Πιπίνα, για να πιει καμιά ρετσίνα

Εκεί πάει ο Νταμιτζάνας, Μαϊντανός και Μελιτζάνας

Πάει ο Ρέγγας κι ο Μπαρδάκος, Νεροχύτης και Ταμπάκος

Εκεί πάει ο Χατζημπάμιας, ο Γαρδούμπας και ο Λάμιας

Πάει κι ο Χατζηραπάνης, Παστουρμάς και Μπεχλιβάνης

Σ' ένα τέτοιο ραβαΐσι, ποιος μπορεί να μη μεθύσει

Άλλος τραγουδα, χορεύει, κι άλλος έρωτα γυρεύει

Άλλος πίνει και πληρώνει, κι άλλος ζούλα την καρφώνει

Βρε Λινάρδο ταβερνιάρη, γράφτα κάτ' απ' το σφουγγάρι