Στης Πλάκας τα στενά

Μέσα στης Πλάκας τα στενά , αγάπησα με πόνο χ2

μια έμορφη Πλάκιώτισσα και ολοένα λιώνω

μέσα στης Πλάκας τα στενά , αγάπησα με πόνο.

Γι' αυτήνε έγινα μπεκρής και μέρα νύχτα πίνω χ2

και μες στης πλάκας τα στενά , το στεναγμό μου αφήνω

Γι' αυτήνε έγινα μπεκρής και μέρα νύχτα πίνω.

Μα όσα κι αν της έχω ειπεί , ο νους της δεν αλλάζει χ2

και κάθε μέρα πιότερο , μες στην καρδιά με σφάζει

μα όσα κι αν της έχω ειπεί , ο νους της δεν αλλάζει.

Τρελή μικρή μου δεν μπορώ , για σένανε πεθαίνω χ2

για σένανε Πλακιώτισσα , στον Άδη κατεβαίνω

τρελή μικρή μου δεν μπορώ , για σένανε πεθαίνω. |