Σοφεράκι

(- Ρε συ, τρακόσια χρόνια θα σε περιμένω, να κατέβεις

- Τράβα, καλέ, εδώ πιο κάτω, να μη σε βλέπει η γειτονιά.

Και μη βαράς το κλάξον, σου ‘πα, τώρα θα ‘ρθω

- Ωχου, να αυτά είναι τώρα που σιχαίνομαι

- Τράβα παρακάτω καημένε

- Για κοίτα, ρε, μη τυχόν και αργήσει, γιατί θα έρθω εδώ

και θα τα κάνω λίμπα μέσα στη γειτονιά, τ’ακούς.

Δεν είμαι κανα κοροιδάκι εγώ)

Μα πάψε πια την τσάρκα και το κλάξον να βαράς,

να μη μας πιάσουνε στη φάκα, αχ σοφεράκι μ’ απ’το σπίτι μη περνάς,

μπροστά στην πόρτα μη φρενάρεις, να μη το μάθει η γειτονιά πως σ’αγαπώ

και πως μαζί σου θε να πάρεις και πως μαζί σου θε να ‘ρθω να ‘ξηγηθώ.

Ίσα, ρε σοφεράκι, να με διδάξεις, το τιμόνι να κρατώ,

να κάνω τσάρκες, μικρό μαγκάκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ.

Ίσα, ρε σοφεράκι, να με διδάξεις, το τιμόνι να κρατώ,

να κάνω τσάρκες, μικρό μαγκάκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ.

Πιο πέρα κάμε στάση, σοφεράκι γλυκό,

λιγάκι ακόμη να βραδιάσει, στην αγκαλιά σου, αλανιάρη μου, θα ‘ρθω

και στο τιμόνι θα καθήσω με τα γλυκά σου τα φιλιά να οδηγώ

κι έτσι μαζί σου θα συνηθίσω, πρώτη και δεύτερη να βάζω πια κι εγώ.

Ίσα, ρε σοφεράκι, να με διδάξεις, το τιμόνι να κρατώ,

να κάνω τσάρκες, πω, πω, μεράκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ.

Ίσα, ρε σοφεράκι, να με διδάξεις, το τιμόνι να κρατώ,

να κάνω τσάρκες, μικρό μαγκάκι και το τενόρο και το κλάξον να βαρώ.