Πλακιώτισσα

Μεσ’ στα Πλακιώτικα στενά θα ‘ρθω να συργιανίσω, Πλακιωτοπούλα μου μικρή να σε συναπαντήσω, Πλακιωτοπούλα μου μικρή να σε συναπαντήσω.

Καποιόν καημό μου να σου ‘πω, που μυστικά με λιώνει, που μου σπαράζει την καρδιά και μου την εματώνει, που μου σπαράζει την καρδιά και μου την εματώνει.

Τέτοιον καημό που θα σου ‘πω να μ’αρνηθείς δεν κάνει, μίλα της μάνας σου και συ να βάλουμε στεφάνι, μίλα της μάνας σου και συ να βάλουμε στεφάνι.

Κι αν μ’ αρνηθείς με πέθανες, ξανθειά γαλανομάτα, μπεκρής θα σέρνομαι και συ την απονιά σου κράτα, μπεκρής θα σέρνομαι και συ την απονιά σου κράτα.