Παίρνω το ρέμα-ρέμα

Παίρνω το ρέμα-ρέμα, με πήρ' ο ποταμός,

βγάλτα τα μαύρα και μ' έφαγε ο καϋμός.

Δεν είναι δω κοντά χωριό, να πάω να μείνω,

τ' αρφανό, ορέ τ' αρφανό.

Αλλού μοιράζεις άνθη κι' αλλού βασιλικό,

σ' εμένα τον καϋμένο, φαρμάκι για να πιώ.

Δεν νταγιαντώ, δεν νταγιαντώ, δεν νταγιαντώ,τον εδικό της τον καϋμό.

Όλοι λεν πως μ' αγαπούνε και μου θέλουν το καλό,

μου δίνουν το φαρμάκι, στο ποτήρι να το πιώ.

Στα όρη βγαίνει κάπαρη, τα λόγια είναι ζάχαρη, ορέ ζάχαρη.