Ο σκυλόμαγκας

-Σταμάτα ρε! Σταμάτα ρε!

Σταμάτα δε μου γουστάρουνε μπουζούκια εμέναν,

ας την κουβέντα ρε, νύχι δε θέλω.

-Παίξε ρε Παπατζή αδελφέ μου εσύ την φύσα σου,

με τα κουμπάκια σου τα όμορφα, Παναγίτσα μου, να τα, τα όμορφα.

Άκου ευχή για τα δάχτυλα, μωρ’ αδερφέ μου, που έχει, αμάν.

Νταρά, ντάμ. Αμάν, αμάν.

Αμάν, αμάν, αμάν, όχου, όχου, όχου,

ωχ, αμάν, αμάν, αμάν τ’ αηδόνια, όχου

και ο αγέρας, καλέ μου, που φυσάει, αμάν, αμάν,

ωχ, αμάν, αμάν, ρε που φυσάει κι εκείνος είν’ εχθρός μου,

καλέ μου, καλέ μου, Κόλια μου, αδερφέ μου, σ’ έφαγε το κουνέλι.

Ωχ, αμάν, αμάν, που φυσάει κι εκείνος είν’ εχθρός μου, καλέ μου,

εχθρός μου, αμάν, μαζεύει καλέ μου όλα τα χώματα, όλα τα χώματα

και μου τα φέρνει εμπρός μου, αμάν, αμάν, εμπρός μου.

-Ζεϊμπέκικο αδερφάκι μου, παίξε ένα ζεϊμπέκικο,

να χαρείς τα μάτια σου.

-Αμάν, Βαγγελίστρα μου, θα καταπιώ το Σόμποε

για να ταξιδεύουμε μαζί του!

-Αχ, ας είχε, ρε, η Αμερική μια Ακρόπολη να μείνω, να μείνω ισόβια.

-Ξέφυγα δια νυχτός, Ανάσταση αδερφέ μου!

-Θα βάλω το ουράνιο τόξο ζωνάρι,

για να κρεμάω το μαχαίρι μου, αδελφέ μου!