Ο αμαξάς (Σιγά καλέ την άμαξα) (Στελλάκης)

Σιγά, καλέ, σιγά, αμαξά, την άμαξα,

σιγά-σιγά την άμαξα, γιατ’ είναι μέσα η βλάμισσα.

Σιγά, καλέ, σιγά, σιγά και ταπεινά,

σιγά-σιγά και ταπεινά, μην πάρουν τ’ άρματα φωτιά.

Και κα-, καλέ μου και κάψουν τ’ Αμπαΐτικα

και κάψουν τ’ Αμπαΐτικα κι όλα τα Μπογιατζίτικα.

Και κά-, καλέ μου και κάψουν έναν μαχαλά,

και κάψουν ένα μαχαλά και όλη την Τροπολιτσά.

Και κα-, καλέ μου και κάψουν την αγάπη μου,

και κάψουν την αγάπη μου, που στρώνει το κρεβάτι μου.