Μόρτης Πειραιώτης

Άντε ρε μόρτη ρε Περαιώτη

με τ’ άσπρο ζωναράκι σου και με τον κόφτη,

μ’ αυτή την τόση τη λεβεντιά σου

ποτέ δεν λείπει γκόμενα από κοντά σου.

Όλο ουζάκια στα κουτουκάκια

και τσάρκα ύστερα σ’ όλα τα στεναδάκια

όποια μπανίσεις και την τσατίσεις

δεν σου γλιτώνει μάγκα θα την ξεμυαλίσεις.

Όλο με φέρσιμο γκιουλέκικο,

χορεύεις βλάμι το ζεϊμπέκικο

και για να σβήσεις το μεράκι σου, αχ,

τραβάς τον κόφτη απ’ το ζωναράκι σου.

Χόρεψε λιγάκι ρε Περαιωτάκι

ένα ζεϊμπεκάκι σεβνταλίδικο,

τώρα θα σου παίξει και το μπουζουκάκι

ένα χαβαδάκι μερακλίδικο.

Για χαρά σου ρε λεβέντη,

γεια σου ρε ντερβίση μου,

χορός, μεθύσι, γκόμενες και ζάρι,

έτσι θα περνω τη ζήση μου.

Όταν μεθάω, ποτήρια σπάω

και άνθρωπο ποτέ μου δεν παρεξηγάω,

όποιος τον κάλο θα μου πατήσει,

ούτε λεπτό σ’ αυτόν τον κόσμο δε θα ζήσει.

Και τα πιστόλια και τα μαχαίρια,

εγώ τα κομματιάζω με τα δυο μου χέρια,

ούτε φοβάμαι, ούτε τρομάζω,

ούτε ποτέ κανένανε δε λογαριάζω.

Πάντα γλεντάω ασικλίδικα,

μ’ αρέσουνε τα μερακλίδικα,

γι’ αυτό τα κάνω θάλασσα παντού,

το μπουζουκάκι σαν μου παίζει τη ντουντού.

Χόρεψε λιγάκι ρε Περαιωτάκι

ένα ζεϊμπεκάκι σεβνταλίδικο,

τώρα θα σου παίξει και το μπουζουκάκι

ένα χαβαδάκι μερακλίδικο.

Για χαρά σου ρε λεβέντη,

γεια σου ρε ντερβίση μου,

χορός, μεθύσι, γκόμενες και ζάρι,

έτσι θα περνω τη ζήση μου.