Λιούλιος

Ποιος είν’ εκείνος που κατεβαίνει, Λιούλιε [καημένε,]] Λιούλιε.

Λιούλιε, το μανουσάκι, τ’ άσπρο σου το μενεξάκι.

Μην είν’ ο Γιώργος, μην ειν’ ο Κώστας,

Λιούλιε καημένε, καημένε Λιούλιε.

R: Λιούλιε το μανουσάκι τ’ άσπρο σου το γελεκάκι.

Μην είν’ εκείνος που μ’ αγαπούσε

Λιούλιε καημένε, καημένε Λιούλιε.

R