Η άπιστη

Τι τη συλλογιέσαι,

γυναίκα ήτανε κι αυτή σαν τόσες άλλες

και τις δικές σου τις θυσίες τις μεγάλες

η άπιστη γυναίκα τις ξεχνά.

Τώρα πια, τώρα πια δε σε συλλογιέται,

θέλει να τραβιέται, άσ' την να τραβιέται.

Μην τη συλλογιέσαι,

απ' την καρδιά σου και το νου σου κάν' την πέρα,

αυτή θα βγει μετανιωμένη κάποια μέρα,

την άσωτη ζωή θα βαρεθεί.

Τώρα πια τώρα πια θα σε συλλογιέται

θέλει να τραβιέται, ασ' την να τραβιέται.

Τώρα πια, τώρα πια δε σε συλλογιέται,

θέλει να τραβιέται, άσ' την να τραβιέται.