Αστέρω

Ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα Αστέρω,

σε μένα, σε μένα, σε μένανε το γέρο.

Σε με που τα ‘χω όλα καρδιά και πορτοφόλα,

ακούμπα, ακούμπα Αστέρω, σε μένανε το γέρο.

Ένας γέρος ασπρομάλλης με φαλάκρα κλασσική

κι ερωτιάρης μάγκας βέρος ήρθ’ απ’ την Αμερική,

την Αστέρω την τσαχπίνα μόλις πρόλαβε να ιδεί

ξετρελάθηκε κι αμέσως όλο πια της τραγουδεί.

Ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα Αστέρω,

σε μένα, σε μένα, σε μένανε το γέρο.

Σε με που τα ‘χω όλα καρδιά και πορτοφόλα,

ακούμπα, ακούμπα Αστέρω, σε μένανε το γέρο.

Μην ακούς πια τους ντιντήδες δε μιλάνε σοβαρά

και κανένας τους δεν έχει ούτε πείρα ούτε παρά,

έλα με τα με να ζήσεις σαν πριγκίπισσα σωστή,

ότι θες εσύ θα κάνεις, δίχως να ρωτώ γιατί.

Ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα, ακούμπα Αστέρω,

σε μένα, σε μένα, σε μένανε το γέρο.

[Σε με που τα ‘χω όλα καρδιά και πορτοφόλα,

ακούμπα, ακούμπα Αστέρω, σε μένανε το γέρο.]x2 |