Η κουμπάρα (Ρούκουνα)
Κουμπάρα μου, με τρέλανες με τα καμώματά σου,
θα με πεθάνεις τον φτωχό μ’ αυτά τα πείσματά σου.
Αχ, όπως με κατήντησες, δεν επονεί η καρδιά σου,
[σαν το κεράκι μ’ έλιωσες μ’ αυτά τα πείσματά σου.]]
Έλα, κουμπάρα, πάψε πιά και νάζια μη μου κάνεις,
γιατί μ’ αυτά τα πείσματα στον Άδη θα με βάλεις.
Αχ, πες το ναι, κουμπάρα μου, γιατί θα με πεθάνεις,
[έλα να ζήσεις με τα μέ, τον πόνο μου να γιάνεις.]]