Γκιουλ Χανούμ

Στα χρυσοστόλιστα παλάτια δυο μάτια λάμπουν σαν διαμάντια,

σκλάβοι για κείνα τραγουδούν και με πόνο της ζητούν να της πουν.

Τα σουλτάνικά σου μάτια μ’ έχουν κάνει πια κομμάτια,

θα σε κλέψω το ‘χω τάξει κι ο πασάς σου ας με σφάξει.

Γκιούλ, Γκιούλ χανούμ είν’ τ’ όνομά της σαν την πλανεύτρα ομορφιά της,

ζει σαν πουλί μεσ’ στο κλουβί και προσμένει μια φωνή να της πει.

Τα σουλτάνικά σου μάτια μ’ έχουν κάνει πια κομμάτια,

θα σε κλέψω το ‘χω τάξει κι ο πασάς σου ας με σφάξει.