Κάτω απ' τα γεφύρια

Κάτω απ’τα γεφύρια σα βραδιάζει,

πέφτει ένας αλήτης και πλαγιάζει,

[απο τη ζωή, ζωή κυνηγημένος,

μέσα στα κουρέ- κουρέλια του χωμένος.]x2

Ζούσε μέσα σε πλούτη και παλάτια,

μα τον εγελάσανε δυο μάτια,

[πήρε τον κατήφορο, κατήφορο μοιραία

κι έχει την κατά- κατάντια του παρέα.]x2

Κάτω απ’τα γεφύρια σαν κοιμάται,

μιαν αγάπη πάντοτε θυμάται,

[το γλυκό και ψεύτικο, ψεύτικο φιλί της

κι όλο σιγοκλαίει κλαίει ο αλήτης.]x2 |