|
|
| Γραμμή 1: |
Γραμμή 1: |
| 1. '''Αληθινή αγάπη - Δίσκος Columbia DG-6199 / 1936 Συνθ.: Πάνος Τούντας, Τραγ.: Ρόζα Εσκενάζυ''' | | 1. '''Αληθινή αγάπη - Δίσκος Columbia DG-6199 / 1936 Συνθ.: Πάνος Τούντας, Τραγ.: Ρόζα Εσκενάζυ''' |
|
| |
| Τέτοιο όμορφο κορίτσι, όλο νιάτα και ζωή,
| |
| που δεν το ‘χει ‘δει ο ήλιος, πως το βλέπουν οι γιατροί,
| |
| που δεν το ‘χει ‘δει ο ήλιος, πως το βλέπουν οι γιατροί.
| |
|
| |
| Κρύβει μέσα στην καρδιά της κάποιο πόνο μυστικό,
| |
| λιώνει κι οι γιατροί δε βρίσκουν πια κανένα γιατρικό,
| |
| λιώνει κι οι γιατροί δε βρίσκουν πια κανένα γιατρικό.
| |
|
| |
| Τη μανούλα της φωνάζει και της λέγει μυστικά,
| |
| πάψε τους γιατρούς να παίρνεις, πάψε πια τα γιατρικά,
| |
| πάψε τους γιατρούς να παίρνεις, πάψε πια τα γιατρικά.
| |
|
| |
| Εγω μάνα μ’ θα πεθάνω και μια χάρη σου ζητώ,
| |
| δυο στεφάνια πικροδάφνη μεσ’στον τάφο μου να βρω,
| |
| δυο στεφάνια πικροδάφνη μεσ’στον τάφο μου να βρω.
| |
|
| |
| Γιατ’ ο νιός που αγαπούσα κι έλειπε στην ξενιτιά,
| |
| μου τον σκότωσαν, μανούλα μ’ και δε θα ξανάρθει πια,
| |
| μου τον σκότωσαν, μανούλα μ’ και δε θα ξανάρθει πια.
| |
|
| |
| Γι’ αυτό μάνα μου σου λέω τα στεφάνια να ‘ναι δυο,
| |
| θα τον βρω στον άλλον κόσμο, μάνα μ’, θα τον παντρευτώ,
| |
| θα τον βρω στον άλλον κόσμο, μάνα μ’, θα τον παντρευτώ.
| |
|
| |
| Αμάν, αμάν, αχ, αμάν, αμάν.
| |
|
| |
|
|
| |
|
| 2. '''Αληθινή αγάπη - Δίσκος Columbia DG-6249 / 1936 Συνθ.: Πάνος Τούντας, Τραγ.: Ρόζα Εσκενάζυ''' | | 2. '''Αληθινή αγάπη - Δίσκος Columbia DG-6249 / 1936 Συνθ.: Πάνος Τούντας, Τραγ.: Ρόζα Εσκενάζυ''' |
|
| |
| Τέτοιο όμορφο κορίτσι, όλο νιάτα και ζωή,
| |
| που δεν το ‘χει ‘δει ο ήλιος, πως το βλέπουν οι γιατροί,
| |
| που δεν το ‘χει ‘δει ο ήλιος, πως το βλέπουν οι γιατροί.
| |
|
| |
| Κρύβει μέσα στην καρδιά της κάποιο πόνο μυστικό,
| |
| λιώνει κι οι γιατροί δε βρίσκουν πια κανένα γιατρικό,
| |
| λιώνει κι οι γιατροί δε βρίσκουν πια κανένα γιατρικό.
| |
|
| |
| Τη μανούλα της φωνάζει και της λέγει μυστικά,
| |
| πάψε τους γιατρούς να παίρνεις, πάψε πια τα γιατρικά,
| |
| πάψε τους γιατρούς να παίρνεις, πάψε πια τα γιατρικά.
| |
|
| |
| Εγω μάνα μ’ θα πεθάνω και μια χάρη σου ζητώ,
| |
| δυο στεφάνια πικροδάφνη μεσ’στον τάφο μου να βρω,
| |
| δυο στεφάνια πικροδάφνη μεσ’στον τάφο μου να βρω.
| |
|
| |
| Γιατ’ ο νιός που αγαπούσα κι έλειπε στην ξενιτιά,
| |
| μου τον σκότωσαν, μανούλα μ’ και δε θα ξανάρθει πια,
| |
| μου τον σκότωσαν, μανούλα μ’ και δε θα ξανάρθει πια.
| |
|
| |
| Γι’ αυτό μάνα μου σου λέω τα στεφάνια να ‘ναι δυο,
| |
| θα τον βρω στον άλλον κόσμο, μάνα μ’, θα τον παντρευτώ,
| |
| θα τον βρω στον άλλον κόσμο, μάνα μ’, θα τον παντρευτώ.
| |
|
| |
| Αμάν, αμάν, αχ, αμάν, αμάν.
| |