Η γειτονοπούλα (Καρίπης Κ.)

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Μ’ έκαψαν δυο μάτια μαύρα
που ‘ριχναν φωτιά και λάβρα
με ‘δωσαν και μ’ έπνιξαν τα φίδια
σαν αντίκρισα τα δυο της μαύρα φρύδια


Αχ μ’ έκαψε, με τρέλανε μια μικρούλα στη δική μου γειτονιά
μ’ έκαψε, με τρέλανε μια μικρούλα στο δικό μου μαχαλά.


[Γειτονοπούλα μου, γειτονοπούλα μου
μη βγαίνεις στο παράθυρο γιατί θα γίνει φονικό.] 2χ


Τι ‘τανε να τη γνωρίσω
τη ματιά της ν’ αντικρίσω
μαύρη ώρα και κατηραμένη
σαν την είδα στο παράθυρο να βγαίνει.


Αχ μ’ έκαψε, με τρέλανε μια μικρούλα στη δική μου γειτονιά
μ’ έκαψε, με τρέλανε μια μικρούλα στο δικό μου μαχαλά.


[Γειτονοπούλα μου, γειτονοπούλα μου
μη βγαίνεις στο παράθυρο γιατί θα γίνει φονικό] 2χ