Η κόρη των κυμάτων
Η κόρη των κυμάτων
Η κόρη των κυμάτων
Η κόρη πάνω από τον βράχο
δωσ’ μου λίγο να ‘χω
την ειμαρμένη μου την παλιά
το κύμα το χρυσό μου ταίρι
παίζω με τ’ αέρι
στη ρημαγμένη μου αγκαλιά
Θέλω να το κλέψω
μ’ ένα μου φιλί
θέλω να το μαγέψω
να μ’ αγαπά πολύ
[όταν χορεύουν
όταν καταλαγιάσουν] γι’ αυτές τις 2 στροφές δεν είμαι σίγουρη
φέρε τον έρωτα μου
από την ξενιτιά
Κι απ’ την ξενιτιά ξεκινάει και πάει
το χρυσό τ’ αγόρι
κι η γλυκιά η κόρη που μου τραγουδεί
μα η μαύρη μοίρα
να γίνει θέλει το θέλημά της
και τραβά κοντά της το χρυσό παιδί
... Θέλω να το πλανέψω μ' ένα μου φιλί...
Όταν φρονιμέψουν, (δεν είμαι πολύ σίγουρη)
όταν θα πλαγιάσουν (δηλαδή τα κύματα, απ' ό,τι καταλαβαίνω)
φέρε τον έρωτά μου από την ξενιτιά.
... κι η γλυκιά η κόρη που του τραγουδεί...
**Κινηματόδραμα.'' Αφιερούται τη ευγενεστάτη κυρία Ιουλία Μασσόνι.'' Το τραγούδησε για πρώτην φοράν ο κ. Ουμπέρτος Μπεντιβόλιο εις τον κινηματογράφον Splendid, την 5ην Φεβρουαρίου 1918.Δίσκος Panhellenion USA με το Γιώργο Κανάκη.Ηχογραφήθηκε και το 1918 από τη Μαρίκα Παπαγκίκα.Κατάλογος αμερικανικών ηχογραφήσεων Στάθη Αρφάνη. Ο Κώστας Τομανάς στο βιβλίο του ''Το θέατρο στην παλιά Θεσσαλονίκη'' αναφέρει ότι θεατρικό έργο με αυτό τον τίτλο παρουσιάστηκε από το θίασο της Κυβέλης στο θέατρο του Λευκού Πύργου το 1918.**
http://astiko.musilibro.com/index.php?o ... _oe_0&p=40