rebetiko.sealabs.net

ένα καινούριο κομμάτι από τον κώτσο (kotsos32 στο youtube, με πολλά ντοκουμέντα). μόλις το περάσαμε στην κέρκυρα, πολλές ευχαριστίες στον φίλο μας τον bleko για την φιλοξενία και τον μπαγλαμά!
συνδέει τον προσωπικό πόνο με στιγμές που έχουμε περάσει όλοι μας. όπως έλεγε και ο βαγγέλης ο παπάζογλου, "άμα τραγουδάς τον πόνο του κόσμου, τραγουδάς και το δικό σου τον καημό. άμα λες μόνο το δικό σου το ντέρτι δεν είσαι ρεμπέτης... "

Καλημέρα.

Δεν είμαι ο πρώτος που θα δώσει συγχαρητήρια στον δημιουργό για το τραγούδι αυτό. Όπως είδα και στο youtube οι κριτικές είναι θετικές και έτσι πρέπει να είναι.

Με γλυκό ταξίμι στην αρχή και στακάτο παίξιμο στην συνέχεια το "πως έφυγαν τα χρόνια" σε γυρίζει πίσω στις καλές εποχές του ρεμπέτικου. Χωρίς φιοριτούρες και εντυπωσιασμούς και με σεβασμό στο παρελθόν το τραγούδι κυλάει όμορφα και ωραία.
Τόσο ο blekos όσο και εσύ Νίκο συνοδεύτεαι εξαιρετικά τον κύριο Ραυτογιάννη.

Μπράβο και στους τρεις σας για το αποτέλεσμα.

Την καλημέρα μου σε όλους!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!!

να είσαι καλά φώτη, χαίρομαι που άκουσες με προσοχή το κομμάτι και σου άρεσε.
ο κώτσος και μόνος του να παίζει τα κομμάτια, μια χαρά ακούγεται. εμείς είμαστε η σαντιγύ. αλλά η αλήθεια είναι πως με παρέα πάντα βγαίνουν πιο ζωντανά!