Ετικέτες δίσκων 78 στροφών

[socrates]

Ο Γιαννίδης υπάρχει σαν Κωνσταντινίδης Γ. (Γιαννίδης Κ.)

Αυτό λέω κι' εγώ πιο πάνω Fakk, αλλά άγνωστη αυτή η συνθετική του πλευρά. Το πραγματικό όνομα είναι Γιάννης Κωνσταντινίδης και έτσι είναι γνωστός σαν κλασικός συνθέτης. Ρίξε μια ματιά εδώ

Ωραία και διεισδυτική παρουσίαση, Για το Ανικανοποίητο…
Εδώ προκύπτει πως θα μας απασχολήσουν τουλάχιστον τρείς λειτουργικοί αριθμοί για κάθε εταιρία συν ένα ακόμα όταν τα τραγούδια λογοκρίθηκαν (δηλαδή, αριθμοί καταλόγου, μήτρας, αδείας, κλπ.).
Μάλλον πιθανή η άποψή σου για την "Columbia Gramophones" (εκτός κι' αν είναι Columbia Greece, μα δε νομίζω).
Ρίξε μιά ματιά στην ιστορία της αν θες στο αγγλόφωνο wiki εδώ και πως άρχισε και αντικαταστήθηκε από την EMIAL τελικά εδώ.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες και με πολλές συνδέσεις σε άλλους ιστότοπους για τη δισκογραφία και την ιστορία της γενικότερα.

Μπερδεύτηκα όντως και κυρίως με τις δύο χρονολογίες (1934 & 1936) για το τραγούδι του Ρούκουνα και θεώρησα ότι δεν πρόκειται για την 1934 ηχογράφηση με διάρκεια 3.11, αλλά τώρα το ξεκαθάρισες τελείως και σ' ευχαριστώ.

Όσο για το BBCode που μιλήσαμε πιο πάνω, τις πιο πολλές φορές δεν χρειάζεται να συντάξεις τίποτα μόνος σου, οι κωδικοί προστίθενται εκατέρωθεν του επιλεγμένου κειμένου αυτόματα, μόνο να γράφεις το κείμενο που θέλεις και να επιλέγεις όποιο μέρος του θέλεις για επεξεργασία με ένα απ΄τα πάμπολλα εργαλεία που ο Μάκης έχει ήδη χώσει και συνεχίζει να προσθέτει για μας στη σελίδα κάνοντάς την ένα πολύ πάνοπλο και εύκολο σύστημα και για διασκέδαση και για σοβαρή δουλειά και έρευνα. Αυτό του το χρωστάμε όλοι μας και για μένα πρέπει να χρησιμοποιούμε όλοι αυτές τις ευκολίες που ήδη υπάρχουν, κάνοντας τη σελίδα ακόμα πιο ποιοτική στην εμφάνιση και πολύ πιο ουσιαστική στο περιεχόμενο.

(άλλωστε μπορείς να πειραματίζεσαι όσο θέλεις με συντάξεις ΒΒ-κωδικών και να χρησιμοποιείς την προεπισκόπιση για να βλέπεις τι θα εμφανιστεί όταν το δημοσιεύσεις, κι' αν είναι για πέταμα τότε το πετάς, κανείς μας δε θα σε δεί )

[Για το Ανικανοποίητο.....]

Είναι το εργοστάσιο δίσκων της Columbia το πρώτο που λειτούργησε στην Ελλάδα;

Κατά πάσα πιθανότητα όλοι μας με μία φωνή και μία ψυχή θα λέγαμε ΝΑΙ. Και αν η απάντηση είναι ΟΧΙ;

Αυτό το ενδιαφέρον ερώτημα δεν είναι δικό μας. Ανήκει στον Αριστομένη Καλυβιώτη συλλέκτη και μελετητή λαογραφικού υλικού σχετικά με την μουσική μας παράδοση. Και η απάντηση που δίνει στο παρακάτω κείμενο του που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 162 του περιοδικού ¨ΣΥΛΛΟΓΕΣ¨ το 1997 έχει την έκπληξη της.

https://kaliviotis.files.wordpress.com/ ... 84ceb1.pdf

[socrates]

Μπράβο για το ανικανοποίητο… !!!
Συναντήθηκα μιά φορά με τον Καλυβιώτη πριν 20 χρόνια στο Ρέθυμνο και κάναμε παρέα για μερικά βράδια και είπαμε πολλά. Μου είπε πως έχει συλλέξει πάρα πολύ υλικό και θα το εκδώσει εν καιρώ.
Βλέπω πως στην ανάλυση των δεδομένων που κάνει στο άρθρο του είναι πολύ σαφής και ακριβοδίκαιος και μάλλον τείνω να συμφωνώ με την τελευταία εκδοχή του, ότι δηλαδή η "ΕΦ" λειτούργησε σαν εργοστάσιο αναπαραγωγής ξένων ηχογραφήσεων μόνο, ελείψει ηχογραφικού στούντιο και μηχανημάτων που θα πρέπει να ήταν πανάκριβα τότε. Φυσικά αν προκύψει ελληνική σύνθεση/ηχογράφηση όλα αυτά ανατρέπονται όπως λέει και ο ίδιος, αλλά ποιός να ξέρει ή να διαθέτει τέτοια στοιχεία? Το δικό μου μυαλό πάει κατ' ευθείαν στο σημερινό ιδιοκτήτη της ΑΕΠΠΙ που σαν κληρονόμος του συνεταίρου του Μακρή μπορεί να έχει ή να ξέρει κάτι. Δεν φαίνεται να έχει ερωτηθεί.
Οπότε μένουμε πάλι με τα "επίσημα" δεδομένα που αναφέρουν την Columbia σαν πρώτη εταιρία ηχογραφήσεων και κοπής δίσκων ελληνικής μουσικής γιατί κατά τα φαινόμενα η "ΕΦ" αντιμετωπίζεται (και σωστά κατά την γνώμη μου) απλά σαν ένας εισαγωγέας ξένων προϊόντων και όχι σαν ελληνική αυτοτελής και τεχνικά ανεξάρτητη βιομηχανία.
Φυσικά η δευτερογενής έρευνα που γίνεται σε όλα τα wikis δεν μπορεί να φτάσει σε επίπεδο την πρωτογενή έρευνα που κάνουν άνθρωποι σαν τον Καλυβιώτη και ούτε διαθέτει τέτοια στοιχεία όπως φωτογραφίες και αποσπάσματα από ελληνικά περιοδικά της εποχής, κ.λπ. αλλά πρωτογενής έρευνα πρέπει να γίνεται έστω κι' αν δεν οδηγεί κάπου και δεν αποδεικνύει κάτι χωρίς αμφιβολίες, γιατί τουλάχιστον θέτει τα ερωτήματα σαν μελλοντικές εκκρεμότητες.

Άκρως διαφωτιστικό, σ' ευχαριστώ πολύ.



ΥΓ. Έκανα μιά πρόσθετη σκέψη σαν πιθανό έδαφος για έρευνα:
Από όσο καταλαβαίνω την τακτική και την πολιτική όλων των εκδοτικών οίκων και των ηχογραφικών εταιριών που ήταν σε παγκόσμια δράση μέχρι τουλάχιστον το 1970, στο 99% των περιπτώσεων είχε την εξής διαδικαστική σειρά:

1. Ο συνθέτης απευθύνεται σε έναν εκδοτικό οίκο πρωτίστως για την έκδοση της παρτιτούρας μεμονωμένα ή σαν μέρος δεσμευτικού συμβολαίου που μπορεί να περιλαμβάνει και άλλες υποχρεώσεις και δικαιώματα και για τους δύο συμβαλλόμενους.
2. Ο εκδότης τυπώνει και εκδίδει στο εμπόριο την παρτιτούρα, μοιράζεται ή αγοράζει εξ' ολοκλήρου τα πνευματικά δικαιώματα, κατοχυρώνει τα δικά του μηχανικά δικαιώματα και αναλαμβάνει την πραγμάτωση της ηχογράφησης της μουσικής είτε με δικά του μηχανικά μέσα, είτε απευθυνόμενος σε ανεξάρτητη ηχογραφική εταιρία της οποίας τις υπηρεσίες επινοικιάζει (όλα τα δικαιώματα παραμένουν σε αυτόν σαν εκδότη), και τελικά την εμπορική κυκλοφορία της ηχογράφησης, μέσω του δικού του και άλλων εμπορικών δικτύων.

Η όλη διαδικασία, από όσο μας λέει η ιστορία γενικά, από την κατάθεση της παρτιτούρας μέχρι την κυκλοφορία του βινυλίου ποτέ δεν πήρε πάρα πάνω από έξη μήνες (στις πιο πολλές περιπτώσεις πολύ λιγότερο) ή διαφορετικά η ηχογράφηση "θάφτηκε" για πολλούς και διάφορους λόγους για τους οποίους οι συνθέτες δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι γιατί τις πιο πολλές φορές οι εκδότες ήταν καλυμμένοι "νομικά".

Με τα παραπάνω δεδομένα και εφ' όσον η παρτιτούρα του Σακελλαρίδη εκδόθηκε το Φεβρουάριο του 1927, και παίρνοντας υπ' όψιν την πληροφορία ότι η μουσική είναι όπως ακούστηκε σε κινηματογραφικό έργο, νομίζω πως κάποια ηχογράφηση έλαβε μέρος για αυτό το έργο. Εκτός αν παίχτηκε ζωντανά από πιανίστα επί σκηνής, που δεν νομίζω, γιατί αυτή η μόδα είχε πια περάσει. Οπότε αν υπήρξε ηχογράφηση για τον κινηματογράφο και για τις υποχρεώσεις της εταιρίας έναντι του Σακελλαρίδη, τότε υπήρξε εργοστάσιο ηχογραφήσεων και κοπής δίσκων.

Πότε βγήκε στην πιάτσα το εν λόγω "Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΙ" ? Δεν θα ήταν δύσκολο να μάθουμε...

Γνωρίζει κανείς αν ο εκδοτικός οίκος του Μακρή υφίσταται ακόμα στη στοά Αρσακείου, ή αν πουλήθηκε σε Νάκα, Γαϊτάνο ή άλλον καρχαρία? Θα ήταν ενδιαφέρον να ξέρουμε, όταν έλθω Ελλάδα θα το ψάξω.

[Για το Ανικανοποίητο.....]

O Αριστομένης Καλυβιώτης με πολλά βιβλία στο ενεργητικό του, στο παραπάνω κείμενο αλλά και γενικά σε όλα όσα έχω διαβάσει από τον ίδιο είναι Ερευνητής που δεν αφήνει κάτι στην τύχη του. Πράγματι συγκρίνει, θέτει ερωτήματα, κάνει τις εικασίες του όπου πρέπει, και ερευνά το θέμα του ενδελεχώς. Έχει πολλά άλλα κείμενα περί των ηχογραφήσεων αλλά και της ιστορίας της μουσικής όπως αυτή εξελίχθηκε από τις αρχές του αιώνα και μετά. Σύντομα θα ανεβάσω και άλλα του κείμενα. Στο μόνο που διαφωνώ μαζί του είναι στην μη παραδοχή του ότι η Ελβίρα Κάκκη είναι ένα άλλο πρόσωπο από αυτό της Ελβίρας ντε Ιντάλγκο όπως αποκάλυψε ο Charles Howard στο περιοδικό JAZZ&ΤΖΑΖ μετά την επιστολή του γιου της. Η Ελβίρα Κάκκη αποδεδειγμένα συμμετείχε σε κάποιες ηχογραφήσεις κυρίως το 1936-37. Στην σελίδα μας εμφανίζονται 5 τραγούδια με την φωνή της.
Είσαι τυχερός Σωκράτη που έστω για μερικά βράδια συζήτησες μαζί του. Ο Α.Καλυβιώτης παραμένει ενεργός μέχρι σήμερα.

Οι παρατηρήσεις σου είναι εύστοχες και σωστές Σωκράτη. Και ο ίδιος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι ένα μικρό εργοστάσιο-εργαστήριο κοπής δίσκων με μουσική αλλοδαπής προέλευσης όπως χαρακτηριστικά αναφέρει παρά μία ολοκληρωμένη διαδικασία όπως αυτή ορίστηκε στα στούντιο της Columbia. Πάντως φαντάζει ως η πρώτη προσπάθεια να παραχθούν δίσκοι στην χώρα μας.
Για την διαδικασία των παρτιτούρων δεν έχω ιδέα και έτσι μένω ακριβώς σε αυτά που γράφεις που είναι πολύ επεξηγηματικά. Κοιτώντας πολύ βιαστικά στις ετικέτες δεν έχω εντοπίσει την ΕΛΙΚΩΝ. Ίσως μελλοντικά προκύψει κάτι θα ήθελα να ελπίζω.

[Για το Ανικανοποίητο.....]

Καλημέρα/καλησπέρα σε όλους.

Σε συνέχεια του παραπάνω σχόλιου μου για την Ελβίρα Κακή - Μπένμαγιορ όπως είναι το πατρικό της επίθετο (και γράφω Κακή και όχι Κάκκη όπως μπήκε στην δισκογραφία που ήταν το επίθετο του άντρα της και έτσι είναι καταχωρημένη στην βάση μας ως Κάκκη δηλαδή) προσθέτω μία τοπική ιστοσελίδα της Δράμας (της πόλης που ζούσε αν και ήταν Καβαλιώτισα) με αναφορές στο όνομα της. Έχει τρία (3) αποτελέσματα τα οποία μας την παρουσιάζουν επαρκώς θα έλεγα.

http://www.proinos-typos.gr/gr/index.ph ... com_search

[Για το Ανικανοποίητο.....]

Η όλη διαδικασία, από όσο μας λέει η ιστορία γενικά, από την κατάθεση της παρτιτούρας μέχρι την κυκλοφορία του βινυλίου ποτέ δεν πήρε πάρα πάνω από έξη μήνες (στις πιο πολλές περιπτώσεις πολύ λιγότερο) ή διαφορετικά η ηχογράφηση "θάφτηκε" για πολλούς και διάφορους λόγους για τους οποίους οι συνθέτες δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι γιατί τις πιο πολλές φορές οι εκδότες ήταν καλυμμένοι "νομικά".

Σωκράτη με αυτό σου το σχόλιο μου γεννήθηκε το εξής ερώτημα:

Υπάρχουν άραγε τραγούδια που ηχογραφήθηκαν κανονικά και πήραν αριθμός μήτρας, δηλαδή αριθμό ηχογράφησης, και τα οποία για πολλούς και διάφορους λόγους δεν κυκλοφόρησαν ποτέ;;;;; Και δεν εννοώ τραγούδια που ¨κόπηκαν¨ πριν την ηχογράφηση από τις εκάστοτε επιτροπές λογοκρισίας.

Να λοιπόν ένα ωραίο πεδίο διερεύνησης που μάλλον όμως θα κάνει χρόνια να απαντηθεί μιας και θα πρέπει να φτιάξω αυτή την βάση δεδομένων με τις ετικέτες των δίσκων που θα αφορούν τους αριθμούς μήτρας. Εκεί θα φανεί αν υπάρχουν κενά μεταξύ αριθμών μητρών και αριθμών καταλόγων.

Αργότερα θα ανεβάσω ετικέτες δίσκων της Ρόζας με όλα τα απίθανα και πιθανά ονόματα που χτυπήθηκαν σε δίσκους και αφορούν το επίθετο αλλά και το όνομα της.

Έχει γέλιο το πράμα

[Για το Ανικανοποίητο.....]

Και όσο για το ερώτημα σου για το ¨Παπάς και οι νεόπλουτοι¨ για δες αυτό.

http://www.mmb.org.gr/megaro/page/defau ... 0&bib=3787

Αλλά και αυτό

http://palia.kithara.gr/index.php?ftSearch=%E6%E1%E6%DC

Εδώ έχει ημερομηνία παρουσίασης 7/2/1927

http://astiko.musilibro.com/index.php?o ... otita_name

Αλλά και εδώ

http://www.openarchives.gr/view/2496380

Αυτά βρήκα μόνο για την ώρα Σωκράτη. Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο