«Τα Ρεμπέτικα. 1850-1960»

"Κονσούλτο"
Απάντηση
Μήνυμα
Συγγραφέας
Άβαταρ μέλους
Alcibiadis
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 262
Εγγραφή: 31 Αύγ 2008 08:07 pm
Τοποθεσία: όπου παίζει ο "γαύρος"!...
Επικοινωνία:

#92 Δημοσίευση από Alcibiadis »

kostops έγραψε: Η μουσική αυτή οφείλει να μείνει ως μνήμη, όχι ανάμνηση, είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας, του λαογραφικού μας πολιτισμού, σίγουρα όμως έχει απονεκρωθεί και εκλείψει...

και αν είναι διαχρονική;
ή μάλλον, αν είναι διαχρονική και θέλουν κάποια συμφέροντα να την πεθάνουν μια ώρα αρχύτερα;;

η προυπόθεση εξέλιξης για μένα έχει αυστηρά ανοδικό χαρακτήρα. Και κάτι τέτοιο δεν είδα να συμβαίνει απ' το '60 και μετά.
πάντα αναφέρομαι στη λαική μουσική....
η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός! (Αρκάς)

http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.com

teris67
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 68
Εγγραφή: 30 Ιαν 2010 01:28 pm
Τοποθεσία: Πειραιάς

#93 Δημοσίευση από teris67 »

Βρε παιδιά, διαβάζω τις συζητήσεις στη σελίδα από δω το εξωτερικό όπου βρίσκομαι και παρά τα ωρσία και σωστά που βλέπω, δεν μπορώ παρά να αισθανθώ, όντας σε περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από το Ελλαδικό (που πόσο το χαίρομαι αυτό δεν μπορώ να το περιγράψω), πόσο γκρινιάρηδες είμαστε τελικά! Και πόσο χαίρομαι που, παρό,τι είμαι κι εγώ μέρος αυτής της γκρίνιας, μπορώ πού και πού να ηρεμώ στο "βαρβαρικό" αλλά συχνά πιο ήρεμο εξωτερικό. Τόση φασαρία για μια σειρά του Κουνάδη ρε παιδιά; Χίλια δυο λάθη μπορεί να έχει και άλλα τόσα να τα έχει πάρει από το sealabs κι απ' αλλού. Γιατί σκάμε δηλαδή; Δεν είδαν τόσοι σημερινοί Έλληνες τι (έστω περίπου) εστί ρεμπέτικο μ' αυτόν τον τρόπο; Ξέρουν όλοι ή έχουν πρόσβαση στο sealabs; Κι αν έβγαλε χρήμα ο Κουνάδης, τι; Τι γίνεται με τις χιλιάδες Ελληναράδων (και όχι Ελλήνων) που έχουν βγάλει πολύ περισσότερα χωρίς να έχουν παράγει το παραμικρό, έστω και μισο-σωστό μισο-λάθος, καταστρέφοντας στην κυριολεξία τα όνειρα και το μέλλον τόσων και τόσων συμπολιτών μας με την κτηνώδη και πανηλίθια ιδιοτέλειά τους; Συγχωρήστε μου την κάποια πικρία, ιδιαίτερα οι πιο παλιοί και έμπειροι στο χώρο από σας, αλλά ειλικρινά μας βλέπω τόσο γκρινιάρηδες που αναρωτιέμαι αν οδηγεί πουθενά αυτός ο θόρυβος και μου θυμίζει το θόρυβο που θα φάω πάλι στην καθημερινότητά μου με την επιστροφή μου σε λίγο στο "πολιτισμένο" μας και "παραγωγικό" άστυ. Καμιά "ανθελληνική" διάθεση, μόνο πικρία και κόπωση με απλή αφορμή τη μακρά αυτή συζήτηση. Και ένα μεγάλο συγγνώμη απ' όλους αν σας στενοχωρώ καθ' οιονδήποτε τρόπο. Όσο για το αν η μουσική αυτή ζει ακόμη ή όχι, η απάντηση νομίζω είναι διττή: Και ναι και όχι. Ναι για κάποιους, όχι για τους περισσότερους (τα "πεθαμένα" τα χαρακτήριζε κάποιος γνωστός μου κάποτε). Γιατί πόσοι από τους σημερινούς Έλληνες "διαβάζουν" κάτι δικό τους μέσα στους στίχους του "Εσούρωσα κι απόψε;" Στη δική μας παρέα σίγουρα πάρα πολλοί. Πιο έξω όμως;

Άβαταρ μέλους
ntouzenis
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 618
Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
Τοποθεσία: Χανιά

#94 Δημοσίευση από ntouzenis »

Δε χρειαζεται να λυπασαι τοσο teris, απλα αν κατι σε χαλαει τοσο και σε θλιβει σε μας εδω στην Ελλαδα και στα λεγομενα μας τι να πω.. ή θα πρεπει να μη λεμε τιποτα ή να μην τα διαβαζεις...
μαλλον θα φταιει η γκρινια μας μωρε, τιποτα αλλο, ειμαστε γκρινιαρηδες αυτο ειναι ολο...

kostops συμφωνουμε απολυτα !! Αλλα οτι εγινε με το αρχειο κινηματογραφου, το ιδιο θα γινει -που δεν θα γινει, γιατι το τραγουδι εχει περισσοτερη δυναμη, ακου που σου λεω...- και με τη μουσικη μας !!!

Προχθες ειδα την εκπομπη "Αληθινες ιστοριες" του Νικου Ασλανιδη στη ΕΤ 3 (αληθεια αυτον πως τον αφηνουνε ...:) ) οτι οι κατοικοι ενος χωριου στον Ποντο οταν εφυγαν με το διωγμο δεν πηραν μαζι τους τα πραγματα τους αλλα τα βιβλια της ξακουστης βιβλιοθηκης του χωριου τους !!
Συμπερασμα : Ας σωσουμε εμεις οτι μπορουμε !!!

kostops
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 63
Εγγραφή: 23 Νοέμ 2005 11:42 pm

#95 Δημοσίευση από kostops »

Επιστρέφοντας στο θέμα της γνωστής κασετίνας Κουνάδη, οφείλω να επισημάνω ότι, προς Θεού, η δουλειά δεν είναι κακή (ο ίδιος πήρα τα 13 πρώτα cd), αλλά από τον συγκεκριμένο μελετητή περιμέναμε κάτι καλύτερο.

Όταν έχουν προηγηθεί ραδιοφωνικές εκπομπές του επί πέντε και πλέον έτη μέσα στη δεκαετία του '90 με παρουσίαση σπάνιων δίσκων, όταν στη συνέχεια έχει εκδόσει δύο εξαιρετικούς τόμους με, πραγματικά, πλούσιο και δυσεύρετο υλικό, όταν ο ίδιος καυτηριάζει (ίσως και όχι άδικα) παραγωγούς και συγγραφείς - ερευνητές ως ευκαιριακούς και κερδοσκόπους (όπως Ράνιο, Ταμπούρη, Χατζηδουλή, Πετρόπουλο κλπ), οφείλει και ο ίδιος να κρατήσει σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο τη δουλειά του.

Με άλλα λόγια, άλλες απαιτήσεις έχεις και με άλλα μέτρα και σταθμά θα κρίνεις έναν επώνυμο και καταξιωμένο μελετητή, και με άλλα έναν νέο και άπειρο. Είναι π.χ. υποτιμητικό και για τον ίδιο να υπάρχουν σχόλια επί των τραγουδιών γεμάτα λάθη ή να προβάλλει ότι τάχα η συλλογή έχει 60 ανέκδοτα τραγούδια, ενώ ζήτημα είναι αν αυτά φτάνουν τα δεκαπέντε με είκοσι (περιλαμβανομένων και των παντελώς άσχετων επιθεωρησιακών).

Εν ολίγοις, αν η συλλογή είχε βγεί το 1990 θα ήταν όντως φανταστική!

nikoutras
Δημοσιεύσεις: 22
Εγγραφή: 02 Ιαν 2007 09:45 pm
Τοποθεσία: Βολος

#96 Δημοσίευση από nikoutras »

Τόσο ικανοποιημένο δεν ξέρω αν ειμαι ntouzenis...... ότι μου αρεσει το κρατάω και το ακουω τα υπόλοιπα στο ράφι.Ηπροσπαθεια στο sealabs είναι εξαιρετική.Όσο για τους συλλέκτες συμφωνώ απο τη μία απο την αλλη όμως σαν ακροατής δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω τον άγνωστο ,σε εμένα , που εδωσε στον Howard 82 δισκους γιά τον Βαμβακάρη και έτσι εγώ μπορώ και ακούω το Καφτονε Σταύρο χωρις το θόρυβο στην εισαγωγή........

Άβαταρ μέλους
Alcibiadis
More than 150 posts user.
Δημοσιεύσεις: 262
Εγγραφή: 31 Αύγ 2008 08:07 pm
Τοποθεσία: όπου παίζει ο "γαύρος"!...
Επικοινωνία:

#97 Δημοσίευση από Alcibiadis »

teris67 έγραψε:Βρε παιδιά, διαβάζω τις συζητήσεις στη σελίδα από δω το εξωτερικό όπου βρίσκομαι και παρά τα ωρσία και σωστά που βλέπω, δεν μπορώ παρά να αισθανθώ, όντας σε περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από το Ελλαδικό (που πόσο το χαίρομαι αυτό δεν μπορώ να το περιγράψω), πόσο γκρινιάρηδες είμαστε τελικά! Και πόσο χαίρομαι που, παρό,τι είμαι κι εγώ μέρος αυτής της γκρίνιας, μπορώ πού και πού να ηρεμώ στο "βαρβαρικό" αλλά συχνά πιο ήρεμο εξωτερικό. Τόση φασαρία για μια σειρά του Κουνάδη ρε παιδιά; Χίλια δυο λάθη μπορεί να έχει και άλλα τόσα να τα έχει πάρει από το sealabs κι απ' αλλού. Γιατί σκάμε δηλαδή; Δεν είδαν τόσοι σημερινοί Έλληνες τι (έστω περίπου) εστί ρεμπέτικο μ' αυτόν τον τρόπο; Ξέρουν όλοι ή έχουν πρόσβαση στο sealabs; Κι αν έβγαλε χρήμα ο Κουνάδης, τι; Τι γίνεται με τις χιλιάδες Ελληναράδων (και όχι Ελλήνων) που έχουν βγάλει πολύ περισσότερα χωρίς να έχουν παράγει το παραμικρό, έστω και μισο-σωστό μισο-λάθος, καταστρέφοντας στην κυριολεξία τα όνειρα και το μέλλον τόσων και τόσων συμπολιτών μας με την κτηνώδη και πανηλίθια ιδιοτέλειά τους; Συγχωρήστε μου την κάποια πικρία, ιδιαίτερα οι πιο παλιοί και έμπειροι στο χώρο από σας, αλλά ειλικρινά μας βλέπω τόσο γκρινιάρηδες που αναρωτιέμαι αν οδηγεί πουθενά αυτός ο θόρυβος και μου θυμίζει το θόρυβο που θα φάω πάλι στην καθημερινότητά μου με την επιστροφή μου σε λίγο στο "πολιτισμένο" μας και "παραγωγικό" άστυ. Καμιά "ανθελληνική" διάθεση, μόνο πικρία και κόπωση με απλή αφορμή τη μακρά αυτή συζήτηση. Και ένα μεγάλο συγγνώμη απ' όλους αν σας στενοχωρώ καθ' οιονδήποτε τρόπο. Όσο για το αν η μουσική αυτή ζει ακόμη ή όχι, η απάντηση νομίζω είναι διττή: Και ναι και όχι. Ναι για κάποιους, όχι για τους περισσότερους (τα "πεθαμένα" τα χαρακτήριζε κάποιος γνωστός μου κάποτε). Γιατί πόσοι από τους σημερινούς Έλληνες "διαβάζουν" κάτι δικό τους μέσα στους στίχους του "Εσούρωσα κι απόψε;" Στη δική μας παρέα σίγουρα πάρα πολλοί. Πιο έξω όμως;
συμφωνώ γενικά μαζί σου, όμως τα λάθη και οι προχειρότητες να μην αναφέρονται;;
η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός! (Αρκάς)

http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.com

teris67
More than 50 posts user
Δημοσιεύσεις: 68
Εγγραφή: 30 Ιαν 2010 01:28 pm
Τοποθεσία: Πειραιάς

#98 Δημοσίευση από teris67 »

Αγαπητοί συν-ρεμπέτες, είμαι πάλι πίσω και θα ήθελα να επαναλάβω ότι τα όσα είπα περί Ελληνικής γκρίνιας κ.λπ. δεν είναι παράπονα προς εσάς και τη σελίδα. Η συγκεκριμένη σελίδα είναι συχνά ένας πολύ καλός και αγαπητός μου σύντροφος. Ούτε μένω στο εξωτερικό, απλώς λόγω επαγγέλματος ταξιδεύω καμιά φορά έξω κι έχω συνεργασίες με τον έξω κόσμο. Είμαι επομένως μέρος της Ελλαδικής πραγματικότητας κι όσο κι αν πολλά σ'αυτήν με θλίβουν (όπως και πολλούς από σας φαντάζομαι) σίγουρα κάπου έχω βάλει κι εγώ - έστω και λίγο - το χεράκι μου. Αγαπητέ ντουζένι, δεν είχα σκοπό να προσβάλω κάνέναν ή να κρίνω αυτά που λέτε. Αν δεν μ'ενδιέφεραν, δεν θα τα διάβαζα. Η παρατήρησή μου για τη γκρίνια μας είχε απλώς αφορμή τη συγκεκριμένη κουβέντα. Ότι είμαστε γκρινιάρηδες, είμαστε, παραδεχτείτε το, είναι fact. Όσο για ελλείψεις και λάθη, αγαπητέ Αλκιβιάδη φυσικά και θα πρέπει να λέγονται. Απλώς έχω την αίσθηση ότι το παρακάνουμε καμιά φορά και το τραβαμε πολύ μακριά. Κι όταν τη βλέπεις αυτήν την γκρίνια απ' έξω, ξέρετε πόσο πολύ φαίνεται; Εν ολίγοις, κάθε άλλο παρά με σας και τη σελίδα τα έχω. Απλώς, μάλλον εσείς "πληρώσατε τα σπασμένα." Γι'αυτό και σας ζήτησα συγγνώμη. Αν δεν αγαπούσα το ρεμπέτικο και ανθρώπους σαν κι εσάς, δεν θα ήμουν εδώ τώρα. Λίγα, αλλά πολύ αγαπημένα πράγματα με κρατούν σ' αυτήν τη χώρα πλέον, αλλά με κρατούν (σαν τα "παλαμάρια" στο τραγούδι του Τσιτσάνη). Τέλος η δική μου γκρίνια. Είχα να πω μια σύντομη γνώμη για το αν έχουν θέση στη σημερινή εποχή τα ρεμπετικα και φοβάμαι ότι εγώ το τράβηξα πολύ μακριά. Καλά να περάσετε στο Βόλο. Δυστυχώς ούτε αυτήν τη φορά θα μπορέσω να είμαι εκεί.

Απάντηση

Επιστροφή σε “Κουβεντούλα”