Μια παρατήρηση καθαρά τεχνικής φύσεως:
Παιδιά (bill1961 εν προκειμένω) όταν ανεβάζετε ένα τραγούδι μη βάζετε στην ονομασία του αρχείου (το filename) τους χαρακτήρες (γράμματα) '&', '+', γιατί δημιουργείται πρόβλημα και ενώ ανεβαίνουνε κανονικά τα τραγούδια μετά δεν μπορούν να κατεβούν. Κάντε ένα rename στο αρχείο πρώτα αν χρειάζεται.
Αυτό ωσπου να το φτιάξουμε να διορθώνεται αυτόματα (ως τώρα το παραμελούμε λόγω άλλων ασχολιών.
Ευχαριστούμε για τα τελευταία τραγούδια, θα τα φτιάξω να κατεβαίνουν σε κάποια στιγμή.
Οι "αφανείς" του Ρεμπέτικου
-
bill1961
- συντονιστής<br>(03/2008 ως τώρα)
- Δημοσιεύσεις: 1024
- Εγγραφή: 10 Μάιος 2005 11:51 pm
- Τοποθεσία: Ηγουμενίτσα
Κούλης Σκαρρπέλης, ο "Διαβολάκος"
Ο Σκαρπέλης γεννήθηκε το 1923 στη Σέριφο και από μικρός μπήκε στον αγώνα της ζωής. Στα 15 του χρόνια ασχολήθηκε με το ρεμπέτικο. Έπαιζε μπουζούκι και μπαγλαμά και τραγουδούσε. Στη διάρκεια της Κατοχής πολέμησε (μέσα από τις οργανώσεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) τους Γερμανούς κατακτητές, αλλά μετά την απελευθέρωση συνελήφθη από τις μεταβαρκιζιανές κυβερνήσεις της σκοπιμότητας και φυλακίσθηκε για πέντε χρόνια στις φυλακές Αβέρωφ, Χατζηκώστα, Κέρκυρας, Αίγινας και Χαλκίδας, ενώ αργότερα γνώρισε τις σκληρές εμπειρίες της Μακρονήσου, όπου κρατήθηκε.
Σ' όλη του τη ζωή στάθηκε μακριά από κυκλώματα και υπολογισμούς. Όταν μάλιστα το κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι περνούσε μεγάλη κρίση στη χώρα μας, ο Κούλης δούλεψε σαν αχθοφόρος στη λαχαναγορά, αλλά και οικοδόμος. Το 1979, μαζί με τον Σπύρο Καλφόπουλο και τον Θανάση Αθανασίου, έκαναν μεγάλη περιοδεία στη Δυτική Γερμανία και τραγούδησαν ρεμπέτικα (κι έπαιξαν μπουζούκι) μέσα στον καθεδρικό ναό του Βούπερταλ, πράγμα που είχε προκαλέσει ποικίλα σχόλια στον Τύπο τότε.
Τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός από το αθηναϊκό κοινό με τις συνεχείς εμφανίσεις του στο πάλκο του κέντρου «Στοά των Αθανάτων».
Ως συνθέτης ο Κούλης Σκαρπέλης είχε γράψει περισσότερα από 50 ρεμπέτικα και κοινωνικά λαϊκά τραγούδια και έκανε μεγάλες επιτυχίες όπως: «Ο Διαβολάκος», με τη φωνή του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, «Τρεις σταγόνες δηλητήριο», «Κάθησε φίλε να σου πω», με τη Σωτηρία Μπέλλου, ενώ τραγούδησε και ο ίδιος τραγούδια του, όπως τα «Πενθοφορεί η Κοκκινιά», «Στης Αίγινας τις φυλακές», «Στο Περιστέρι», «Ο γεροκατάδικος». Σαν τραγουδιστής ερμήνευσε και τραγούδια άλλων συνθετών (Κηρομύτης, Γενίτσαρης, Παγιουμτζής). Έπαιξε και τραγούδησε σε πολλά κέντρα της Αθήνας και κυρίως στις λαϊκές συνοικίες.
Έφυγε αθόρυβα από τη ζωή σε ηλικία 79 χρονώς, όπως αθόρυβα έζησε και δημιούργησε σαν αληθινός ρεμπέτης.
Ανεβάζω τρία τραγούδια. Δύο δικά του, τα: Πενθοφορεί η Κοκκινιά και Ο γεροκατάδικος που τα έγραψε σε συνεργασία με το Σαράντο Κοντομάτη και ένα παραδοσιακό (Στην αμυγδαλιά απο κάτω) σε διασκευή του Κοντομάτη.
Ο Σκαρπέλης γεννήθηκε το 1923 στη Σέριφο και από μικρός μπήκε στον αγώνα της ζωής. Στα 15 του χρόνια ασχολήθηκε με το ρεμπέτικο. Έπαιζε μπουζούκι και μπαγλαμά και τραγουδούσε. Στη διάρκεια της Κατοχής πολέμησε (μέσα από τις οργανώσεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) τους Γερμανούς κατακτητές, αλλά μετά την απελευθέρωση συνελήφθη από τις μεταβαρκιζιανές κυβερνήσεις της σκοπιμότητας και φυλακίσθηκε για πέντε χρόνια στις φυλακές Αβέρωφ, Χατζηκώστα, Κέρκυρας, Αίγινας και Χαλκίδας, ενώ αργότερα γνώρισε τις σκληρές εμπειρίες της Μακρονήσου, όπου κρατήθηκε.
Σ' όλη του τη ζωή στάθηκε μακριά από κυκλώματα και υπολογισμούς. Όταν μάλιστα το κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι περνούσε μεγάλη κρίση στη χώρα μας, ο Κούλης δούλεψε σαν αχθοφόρος στη λαχαναγορά, αλλά και οικοδόμος. Το 1979, μαζί με τον Σπύρο Καλφόπουλο και τον Θανάση Αθανασίου, έκαναν μεγάλη περιοδεία στη Δυτική Γερμανία και τραγούδησαν ρεμπέτικα (κι έπαιξαν μπουζούκι) μέσα στον καθεδρικό ναό του Βούπερταλ, πράγμα που είχε προκαλέσει ποικίλα σχόλια στον Τύπο τότε.
Τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός από το αθηναϊκό κοινό με τις συνεχείς εμφανίσεις του στο πάλκο του κέντρου «Στοά των Αθανάτων».
Ως συνθέτης ο Κούλης Σκαρπέλης είχε γράψει περισσότερα από 50 ρεμπέτικα και κοινωνικά λαϊκά τραγούδια και έκανε μεγάλες επιτυχίες όπως: «Ο Διαβολάκος», με τη φωνή του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, «Τρεις σταγόνες δηλητήριο», «Κάθησε φίλε να σου πω», με τη Σωτηρία Μπέλλου, ενώ τραγούδησε και ο ίδιος τραγούδια του, όπως τα «Πενθοφορεί η Κοκκινιά», «Στης Αίγινας τις φυλακές», «Στο Περιστέρι», «Ο γεροκατάδικος». Σαν τραγουδιστής ερμήνευσε και τραγούδια άλλων συνθετών (Κηρομύτης, Γενίτσαρης, Παγιουμτζής). Έπαιξε και τραγούδησε σε πολλά κέντρα της Αθήνας και κυρίως στις λαϊκές συνοικίες.
Έφυγε αθόρυβα από τη ζωή σε ηλικία 79 χρονώς, όπως αθόρυβα έζησε και δημιούργησε σαν αληθινός ρεμπέτης.
Ανεβάζω τρία τραγούδια. Δύο δικά του, τα: Πενθοφορεί η Κοκκινιά και Ο γεροκατάδικος που τα έγραψε σε συνεργασία με το Σαράντο Κοντομάτη και ένα παραδοσιακό (Στην αμυγδαλιά απο κάτω) σε διασκευή του Κοντομάτη.
-
bill1961
- συντονιστής<br>(03/2008 ως τώρα)
- Δημοσιεύσεις: 1024
- Εγγραφή: 10 Μάιος 2005 11:51 pm
- Τοποθεσία: Ηγουμενίτσα
ΜΑΡΙΝΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Θά σας πω την ιστορία γιά το λαϊκό τραγούδι.
Ή μεγάλη μας κυρία είν' η Φραγκοσυριανή.
Θά ανοίξω ενα μπουκέτο από διάφορα λουλούδια,
από όμορφους μπαξέδες, κι από λαϊκά τραγούδια.
Είν' οι διάφοροι πατέρες μες στο λαϊκό τραγούδι
που ό καθένας έχει βάλει το δικό του το λουλούδι.
Μάρκος Βαμβακάρης πρώτος, για τή Φραγκοσυριανή μιλούνε
και Δημήτρης Μπαγιαντέρας π' ολα γύρω του γελούνε.
Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν πάντα σουρωμένος
κι ό Βασίλης ό Τσιτσάνης στην καρδιά συννεφιασμένος.
Κι ένας δάσκαλος μεγάλος της διπλοπενιάς ιππότης
στα ηλιοβασιλέματα του ό Μανώλης μας ό Χιώτης.
Μια βραδιά φουρτουνιασμένη έκλαιγε τό μπουζουκάκι
στο φτωχό κομπολογάκι με τον Γιώργο τον Μητσάκη.
Μπάτης, Στράτος και Άρτεμης ζούλα σε μια βάρκα μπήκαν
πρίμα φύσαγε τ' αγέρι, στη σπηλιά τοΰ Δράκου βγήκαν.
Και ο Γαβριήλ Μαρίνος τραγουδώντας τον καημό του
στο ρεμπέτικο τραγούδι τον Περιπλανώμενο του.
Το ανεβάζω με τη Σωτηρία Μπέλλου
Θά σας πω την ιστορία γιά το λαϊκό τραγούδι.
Ή μεγάλη μας κυρία είν' η Φραγκοσυριανή.
Θά ανοίξω ενα μπουκέτο από διάφορα λουλούδια,
από όμορφους μπαξέδες, κι από λαϊκά τραγούδια.
Είν' οι διάφοροι πατέρες μες στο λαϊκό τραγούδι
που ό καθένας έχει βάλει το δικό του το λουλούδι.
Μάρκος Βαμβακάρης πρώτος, για τή Φραγκοσυριανή μιλούνε
και Δημήτρης Μπαγιαντέρας π' ολα γύρω του γελούνε.
Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν πάντα σουρωμένος
κι ό Βασίλης ό Τσιτσάνης στην καρδιά συννεφιασμένος.
Κι ένας δάσκαλος μεγάλος της διπλοπενιάς ιππότης
στα ηλιοβασιλέματα του ό Μανώλης μας ό Χιώτης.
Μια βραδιά φουρτουνιασμένη έκλαιγε τό μπουζουκάκι
στο φτωχό κομπολογάκι με τον Γιώργο τον Μητσάκη.
Μπάτης, Στράτος και Άρτεμης ζούλα σε μια βάρκα μπήκαν
πρίμα φύσαγε τ' αγέρι, στη σπηλιά τοΰ Δράκου βγήκαν.
Και ο Γαβριήλ Μαρίνος τραγουδώντας τον καημό του
στο ρεμπέτικο τραγούδι τον Περιπλανώμενο του.
Το ανεβάζω με τη Σωτηρία Μπέλλου
